zamanında tekno trend programını sunan, yeni youtube fenomeni.
son zamanlarda yapılan en güzel işlerden biridir. dün itibariyle yeni kimliğimle ülkeye kolayca girdikten sonra sınırlar kolaylığını daha iyi anlayabiliyorum.
ülkenin gizli devleti. gelecekte filmi çekilmesi kaçınılmaz olayların döndüğü şirket.
Merhabalar gezgin sözlük ailesi, sorun şu ben bu sene mezun oldum ve işe başladım yeşil pasaportumun bitme tarhine 8 ay var ben bu 8 ay boyunca haftasonları kaçamaklar yapsam bana dur diyen çıkar mı bu konuda bilgisi olan kullanırsam cezası ne olur veya bilen var mıdır?
tek cümle ile tanımlanmasını merak ettiğim
cogu arkadasimda gordukten sonra kendimde denedigim ve muhtesem bir saklama yontemi oldugunu dusundugum hede !
kredi kartlarim, fotograflarim, kimligim hepsi telefon kilifiyla telefonumun arasinda.
kredi kartlarim, fotograflarim, kimligim hepsi telefon kilifiyla telefonumun arasinda.
"vay bee, ne kadar cok yazmisim, bloguma bu kadar yazmadim" dedirtecek hede.. hayirli olsun efendim ;)
ankara'nın altındağ ilçesinde bulunan, 1925-2006 yılları arasında cezaevi-infaz merkezi olan günümüz müzesi.
ulucanlar cezaevi, o zamanlarki adıyla cebeci tevkifhanesi, 1925 yılında alman şehir planlamacısı carl christoph lörcher'in tavsiyesi üzerine şu an bulunduğu yere inşa edilmiştir. o dönemde binanın civarı boş ve ekilebilir arazi olduğu için, mahkumları çalışmaya teşvik edilebileceği ve topluma kazandırma yolunda güzel bir çalışma olabileceğini düşünmüştür lörcher. fakat cezaevi inşa edildikten sonra içinde infazlar gerçekleşmeye başlamıştır.
zaman içinde isim değiştiren tevkifhane sırasıyla Cebeci Umumi Hapishanesi, Ankara Hapishanesi, Ankara Cebeci Sivil Cezaevi, Ankara Merkez Kapalı Cezaevi ve sonunda Ulucanlar Cezaevi adlarını almıştır.
açık kaldığı 81 yıl boyunca içinde 18 infaz gerçekleşen ulucanlar cezaevinde sayısız ünlü mahkum(siyasi, gazeteci vb) bulunmuştur. bunlardan bazıları şöyledir:
deniz gezmiş
bülent ecevit
nazım hikmet ran
necip fazıl kısakürek
muhsin yazıcıoğlu
yusuf aslan
hüseyin inan
erdal eren
2006 yılında içindeki mahkumların başka cezaevlerine tahliyesiyle birlikte boş kalan ulucanlar cezaevi, 2009 yılında restore edilmeye başlanmıştır ve 1925 yılında yapılmış haline sadık kalınarak restore edilmiştir. restorasyon işlemleri 2010 yılında tamamlanmıştır. ulucanlar'ın 16 bin metrekarelik kısmı 2011 yılında müze olarak ziyaretlere açılmıştır.
içine girdiğinizde büyük bir yaşanmışlık ve hüzünle karşılaşacağınız cezaevi müzesinde, koğuşlardaki duvar yazılarının nasıl insanı etkilediğine de tanık olacağınıza şüpheniz olmasın.
bu ülkede yaşayan her vatandaşın ziyaret etmesi gerektiğini düşündüğüm bu müzede en etkileyici duvar yazısı ile kapanış yapılır: özgürlüğünü kaybettin, onurunu kaybetme
ulucanlar cezaevi, o zamanlarki adıyla cebeci tevkifhanesi, 1925 yılında alman şehir planlamacısı carl christoph lörcher'in tavsiyesi üzerine şu an bulunduğu yere inşa edilmiştir. o dönemde binanın civarı boş ve ekilebilir arazi olduğu için, mahkumları çalışmaya teşvik edilebileceği ve topluma kazandırma yolunda güzel bir çalışma olabileceğini düşünmüştür lörcher. fakat cezaevi inşa edildikten sonra içinde infazlar gerçekleşmeye başlamıştır.
zaman içinde isim değiştiren tevkifhane sırasıyla Cebeci Umumi Hapishanesi, Ankara Hapishanesi, Ankara Cebeci Sivil Cezaevi, Ankara Merkez Kapalı Cezaevi ve sonunda Ulucanlar Cezaevi adlarını almıştır.
açık kaldığı 81 yıl boyunca içinde 18 infaz gerçekleşen ulucanlar cezaevinde sayısız ünlü mahkum(siyasi, gazeteci vb) bulunmuştur. bunlardan bazıları şöyledir:
deniz gezmiş
bülent ecevit
nazım hikmet ran
necip fazıl kısakürek
muhsin yazıcıoğlu
yusuf aslan
hüseyin inan
erdal eren
2006 yılında içindeki mahkumların başka cezaevlerine tahliyesiyle birlikte boş kalan ulucanlar cezaevi, 2009 yılında restore edilmeye başlanmıştır ve 1925 yılında yapılmış haline sadık kalınarak restore edilmiştir. restorasyon işlemleri 2010 yılında tamamlanmıştır. ulucanlar'ın 16 bin metrekarelik kısmı 2011 yılında müze olarak ziyaretlere açılmıştır.
içine girdiğinizde büyük bir yaşanmışlık ve hüzünle karşılaşacağınız cezaevi müzesinde, koğuşlardaki duvar yazılarının nasıl insanı etkilediğine de tanık olacağınıza şüpheniz olmasın.
bu ülkede yaşayan her vatandaşın ziyaret etmesi gerektiğini düşündüğüm bu müzede en etkileyici duvar yazısı ile kapanış yapılır: özgürlüğünü kaybettin, onurunu kaybetme
her nedense sanatın hedef kitlesi konusunda yalnızca sanat ve toplum işlenegelmiştir. sanat yalnızca sanat ya da toplum için midir? sanat en başta sanatçı için, onun egosu için değil midir? bana kalırsa sanat bir sürü ekonomik ve sosyal motivin yanında, "sanatçıyı sanatçı yapan iç basınçlar içindir" diyorum, bi yandan muzlu sütümü içerken...
hayatini basariya odaklayan, bakimli ve basarili erkek modeli.
kitabi da okunmali.
kitabi da okunmali.
