gezgin itiraf
melankoliye bağlamak istemiyorum ama ayrılalı 5 yıl oldu ve ben hala unutamadım. 5 yıl boyunca ne sesini duydum, ne de sosyal medyada veya gerçekte kendisini gördüm.
unutamamaktan utanıyorum çünkü o beni çoktan unutmuş olabilme ihtimali var. ve bu büyük bir ihtimal.
bu 5 yıl boyunca 1 kere bile ciddi ilişkiye başlayamadım sırf bu yüzden.
daha da kötü olan kısmı, ayrılan taraf bendim. bu yüzden ne bir mesaj atmaya yüzüm vardı, ne de sesini duymaya cesaretim. çünkü en son konuşmamızda, gözlerinin içine baka baka dedim ki. beni bir daha ne ara ne de sor.
edit: sözlenmiş
unutamamaktan utanıyorum çünkü o beni çoktan unutmuş olabilme ihtimali var. ve bu büyük bir ihtimal.
bu 5 yıl boyunca 1 kere bile ciddi ilişkiye başlayamadım sırf bu yüzden.
daha da kötü olan kısmı, ayrılan taraf bendim. bu yüzden ne bir mesaj atmaya yüzüm vardı, ne de sesini duymaya cesaretim. çünkü en son konuşmamızda, gözlerinin içine baka baka dedim ki. beni bir daha ne ara ne de sor.
edit: sözlenmiş
Ruhum öleli uzun zaman oluyor. Artık benim vaktim de yaklaşıyor gibi sözlük. Ama yaparsam eğer bir video çekeceğim popüler akımın kurbanı olmuş gibi. Amaç hedef saptırma. Benim bunu yapmama sebep olanların bi kaç günlük şok yaşamasını değil bir ömür vicdan azabı çekmesini istediğimden.
Önceleri insanları seviyordum. Hep iyi niyetle yaklaşıyordum. Ara sıra yine böyle oluyorum ama genel olarak amına koyayım herkesin diye yaşamaya çalışıyorum
Kızmayın. Kendimin de amk!
Önceleri insanları seviyordum. Hep iyi niyetle yaklaşıyordum. Ara sıra yine böyle oluyorum ama genel olarak amına koyayım herkesin diye yaşamaya çalışıyorum
Kızmayın. Kendimin de amk!
çok sıkıldım artık. bu aralar hiçbir şey yolunda gitmiyor. sanki her şey ters gitmeye anlaşmış da birlikte önümde dikiliyor.
herkes haklı olarak kızım ne zaman mezun olacaksın diye soruyor. ben hala bu saatte (2:14) saçma sapan bir ikinci sınıf dersinin lab vizesi için lan ben bunları anlayamıyorum diye ağlama eşiğine geliyorum. bu son dönem kesin vermem lazım dediğim bütün derslerin notları da yerlerde geziyor. nasıl kurtarıcam bilmiyorum.
insanlara hiç tahammülüm kalmadı. birisi karşımda iki dakikadan fazla konuşunca ağzına piknik tüpüyle vurasım geliyor. kimseye karşı alttan da alamıyorum. çok arkadaşımı kaybettim şu son zamanlarda sırf bu yüzden.
hiçbir şey yapamıyorum. canım yataktan çıkmak istemiyor. ders çalışayım, olmadı dışarı çıkıp gezeyim dedikçe daha da yatağa gömülüyorum. yemek yemek bile zor geliyor, yesem de tat almıyorum.
ne olacak bu halimiz acaba, sonumuz hayrolsun
herkes haklı olarak kızım ne zaman mezun olacaksın diye soruyor. ben hala bu saatte (2:14) saçma sapan bir ikinci sınıf dersinin lab vizesi için lan ben bunları anlayamıyorum diye ağlama eşiğine geliyorum. bu son dönem kesin vermem lazım dediğim bütün derslerin notları da yerlerde geziyor. nasıl kurtarıcam bilmiyorum.
insanlara hiç tahammülüm kalmadı. birisi karşımda iki dakikadan fazla konuşunca ağzına piknik tüpüyle vurasım geliyor. kimseye karşı alttan da alamıyorum. çok arkadaşımı kaybettim şu son zamanlarda sırf bu yüzden.
hiçbir şey yapamıyorum. canım yataktan çıkmak istemiyor. ders çalışayım, olmadı dışarı çıkıp gezeyim dedikçe daha da yatağa gömülüyorum. yemek yemek bile zor geliyor, yesem de tat almıyorum.
ne olacak bu halimiz acaba, sonumuz hayrolsun
