gezgin itiraf

/ 21
Geleceğe ve ne olacağıma dair en ufak bir planım yok doğaçlama yaşıyorum.
gezgin değilim, olmak istiyorum am üşeneceğimden korkuyorum.
Üniversite çok yoruyor be sözlük. Alttan büssürüüü ders var , üniversiteyi uzatanlar ailesine nasıl söylüyor acaba.
Çişimin tadına baktım
Kedimin mamalarının tadına baktım.
Yenilmemesi gereken herşeyi yedim.
Pis boğazım, kurtulmak istiyorum. Ama hep meraktan.
Böyle doğa, sanat, çiçek böcek muhabbeti yaparız diye burda vakit geçiriyorum yemin ederim yine buralar hep yobaz dolu. Sağcı danda solcudan da çok güzel yobaz çıkıyor arkadaş yapmayın böyle şeyler, o kadar gezgin le başlayan nick leriniz var hiç mi yol size birşey öğretmedi hala sistemin çarkı olmaya devam ediyorsunuz. Valla nabzım yükseliyor.
bir süredir çevremden (arkadaşlar, sevgili vb) "lan iyi ki bir interrail yaptın hemen gruba musallat oldun sözlük falan, özenti misin" gibi tepkiler alıyorum. buradaki insanların neredeyse hiçbirini şahsen tanımasam da yardım istediğim, bir şey danıştığım, en azından konuştuğum herkes bana sanki kırk yıllık arkadaşıymışım gibi içten karşılık verdi. bu insanlar gerçekten kocaman bir aile gibi ve yeni gelenleri de hemen içlerine alıyorlar. tepki gösterenlere bunu açıkladığım zaman beni anlamadılar, ben de açıklamayı bıraktım. fakat bir kişi daha bir şey derse sanırım kafa atacağım sözlük.
Merhaba okur ve yazar.
Üstnot: Bu yazıyı okursan bir şey kazanmayacaksın.
Üstnot2: ben edebiyat parçalayabilen bir insan değilim bu yüzden dümdüz saf bir şey okuyacaksın.

Ben diye başlamak isterdim ama ben diye birini kaybettik. Başımız sağolsun. Bugün hayatımın en kötü gününü yaşıyorum, belki beklenti yüksekliğinden kaynaklı, bugün ruhum özgür bedenim sürgünde. Gözlerim ağlayamıyor, sadece sızlıyor. Midem artık alkolü kabul etmiyor. Alkol de bir çözüm değil zaten.
Arkamda küçücük yüreğinde yarattığım bir canavar ve benim yüreğimde o canavara kanat takmış bir insan, bir aile, birkaç da arkadaş bırakıyorum. Buralara gelmemdeki süreçte kimin ne kadar etkisi varsa hepsinin amına koyayım, bir sen hariç. Bugün bedenimin bir cesede dönüşünü izleyeceğiz. Haa intihar değil, yanlış anlaşılmasın, yürüyen ölüye dönüşten bahsediyorum, sanırsınız zombi.
2 gün önceye kadar belki Evee’nin içindeki bir bitki kadar umudum varsa da bugün hepsinin yıkılışını arkasından koşarak, ağlayarak izledim. Neler mi oldu? Hiç bir sikim olmadı. Beynim ve akıl oyunlarım şeklinde giden bir süreç. Artık ben buna dayanamıyorum ve teslim oluyorum.
Dipnot: bundan sonraki hayatınızda size tek tavsiyem; sevdiğinize sarılın.
önce bol beğenilen entryleri okuyup diğerlerine üşenmezsem bakıyorum, özür dilerim...
/ 21