#tüm songlkaradeniz entry'leri
Favori tatlımdır. Baklavaymış, tulumbaymış geçin anacım onları. En mükemmeli profiteroldür.
Tüm bölümlerini çoktan izleyip bitirdiğim muhteşem dizidir. Tekrar tekrar izlemekten bıkmayacağıma eminim. Bu sebeple bir ara diziyi başa sarıp tekrar izlemeyi düşünüyorum.
25 ocak 1999
İkinci yaş günüm. Bugün babam annemi dövdü, yine. Fakat ben bu anıyı ilerde hatırlamayacağım. Çünkü bunlar sadece bilinçaltımda bir travma olarak iz bırakacak. Bu cümleleri de zaten kağıda değil zihnime yazıyorum çünkü ben hala bir bebek sayılırım.
25 ocak 2000
Bugün ortanca abim öldü. Adı soner. O artık yok ve ben onla olan anılarımı asla hatırlayamayacağım. Annem bayat ekmek için fırına gittiğinde abim sakladığı kibriti çıkarıp oynamaya başlamıştı. Kendi elbisesini tutuşturdu yanlışlıkla. Evde 3 kardeştik. 6, 5 ve 3 yaşındaydık sırasıyla. 1 ay hastanede tedavi gördükten sonra hastanenin bozuk kan vermesi yüzünden vücudu şişti ve benim doğum günümde yıldızların koynuna bir yolculuğa çıktı.
25 ocak 2001
Babam eve geldi. Kumar oynayacak parası bitmiş ve gelip annemden zorla para istedi. Annem vermeyince de döverek aldı.
25 ocak 2015
Ben artık 18 yaşındayım. Evde tek başınayım ve elimde bir defter var. İyileşmek ve kendimi bulmak için bir metamorfozun ilk adımını atıyorum. Kendime inanıyorum. Travmalarımı geride bırakma kararı aldım. İlk sayfayı açıyorum ve içine büyük harflerle “metamorfoz” yazıyorum. Küçük bir kız çocuğu değilim artık. Sayfaya bir damla gözyaşı damlıyor. Elimin tersiyle gözümden akan yaşları kuruluyorum ve tebessüm ediyorum. “Yaşam artık senden korkmuyorum çünkü ben güçlü bir kadın olacağım. İnanıyorum.”
İkinci yaş günüm. Bugün babam annemi dövdü, yine. Fakat ben bu anıyı ilerde hatırlamayacağım. Çünkü bunlar sadece bilinçaltımda bir travma olarak iz bırakacak. Bu cümleleri de zaten kağıda değil zihnime yazıyorum çünkü ben hala bir bebek sayılırım.
25 ocak 2000
Bugün ortanca abim öldü. Adı soner. O artık yok ve ben onla olan anılarımı asla hatırlayamayacağım. Annem bayat ekmek için fırına gittiğinde abim sakladığı kibriti çıkarıp oynamaya başlamıştı. Kendi elbisesini tutuşturdu yanlışlıkla. Evde 3 kardeştik. 6, 5 ve 3 yaşındaydık sırasıyla. 1 ay hastanede tedavi gördükten sonra hastanenin bozuk kan vermesi yüzünden vücudu şişti ve benim doğum günümde yıldızların koynuna bir yolculuğa çıktı.
25 ocak 2001
Babam eve geldi. Kumar oynayacak parası bitmiş ve gelip annemden zorla para istedi. Annem vermeyince de döverek aldı.
25 ocak 2015
Ben artık 18 yaşındayım. Evde tek başınayım ve elimde bir defter var. İyileşmek ve kendimi bulmak için bir metamorfozun ilk adımını atıyorum. Kendime inanıyorum. Travmalarımı geride bırakma kararı aldım. İlk sayfayı açıyorum ve içine büyük harflerle “metamorfoz” yazıyorum. Küçük bir kız çocuğu değilim artık. Sayfaya bir damla gözyaşı damlıyor. Elimin tersiyle gözümden akan yaşları kuruluyorum ve tebessüm ediyorum. “Yaşam artık senden korkmuyorum çünkü ben güçlü bir kadın olacağım. İnanıyorum.”
Anlamama halidir.
Evreni, yaşamı, insanları ve özellikle de kendimi anlamıyorum. yaşam gayemiz ne? Üremek ve beslenmek mi? Hayır sadece bunlar olamaz. Daha derin bir şey olmalı. Bu kadar karmaşık yaratıklarken nasıl olurda böylesi basit gayelerimiz olabilir ki. Buna katılmıyorum. Çünkü bunu anlamıyorum. Ben sadece bunlar için var olmadığımdan eminim. Fakat gayemin ne olduğunu da anlamıyorum orası ayrı bir muamma.
Evreni, yaşamı, insanları ve özellikle de kendimi anlamıyorum. yaşam gayemiz ne? Üremek ve beslenmek mi? Hayır sadece bunlar olamaz. Daha derin bir şey olmalı. Bu kadar karmaşık yaratıklarken nasıl olurda böylesi basit gayelerimiz olabilir ki. Buna katılmıyorum. Çünkü bunu anlamıyorum. Ben sadece bunlar için var olmadığımdan eminim. Fakat gayemin ne olduğunu da anlamıyorum orası ayrı bir muamma.
Bir çocuk için en büyük travmadır annesinin babası tarafından şiddet görmesi. Aciz hissettirir insanı yıllarca bu tanık olunan şey. “Ben öylesine güçsüzüm ki annemi bile koruyamıyorum” düşüncesini sürekli tekrarlar bilinçaltında. Dursun istersin ama durmaz. “Baba dur lütfen” artık durmak zorundasın çünkü benim çocukluğum öldü, daha fazla ölemez.
İhtiyaçtır. Birine güvenmek isteriz, bir şeye güvenmek isteriz, kendimize güvenmek isteriz. Bu istek hiç bitmez çünkü biz en çok güvenmek, güvenebilmek isteriz. Yaşamak için güvenmek zorundayız.
gidip penguenlerle sohbet etmek istediğim yer.
Yaşamak. Çünkü benim kafa doğuştan güzel.
Piç erkeği toyken tercih ediyoruz fakat o toyluğu atınca sadece efendi bir adamla birlikte olmak istiyor insan. Toyluk dememi yaşla ilişkilendirmeyin. Misal ben 22 yaşındayım ama toy değilim artık. Bu sebeple piç erkekler itici gelmeye başladı özellikle de bir kaç aydır. Ki zaten öncesinde de platonik takılırdım yani yine tercih etmiş sayılmam piç erkeği. İstisna mıyım bilemem fakat kaidelere karşıyım. İnsan güvenebileceği bir omuza yaslanmak istiyor bazen. Ve gerçekten seven bir erkeğin saçlarını okşayarak uyutmak istiyor. Yani olayın piç ya da efendi erkekle ilgisi yok. Olay güvenebilecek erkek tercih etmekle.
