#tüm rotamizdoga entry'leri

öldüğümü düşündükten sonra annemin ve sevdiklerimin çok ağlayacağı, üzüleceği aklıma geliyor ve ağlıyorum.

sabah erken kalkıp televizyonu açmak ama ev ahalisi uyanmasın diye tvnin sesini olabildiğince kısmak. tüm gün sokakta koşturmak. acıyıp susayınca 'anneeeeee suuuuuu', 'anneeee ekmek arasıııı' diye bağırmak..

radyo voyage açık , çalan şarkı ise 'live like horses-elton john feat pavarotti'.

ağustos ayında mert fırat ın 'bütün çılgınlar sever beni' oyununa gitmiştim. kadın-erkek ilişkilerinden bahsediliyordu. tavsiye edilir.

alper canıgüz'ün oğullar ve rencide ruhlar kitabı. tadı hala damağımda.

yurtta kalırken konserve ton balığı ve mısırı aynı kaba koyup salata niyetine yerdik. hem sağlıklı hem de bütçeye destek veren ikili, iyi ki varsınız.

ruhu özgür olan birinin 6 ay bir yerde sabitlenmesi zor olsa gerek. kolaylıklar diliyorum hepsine.

antalya (bir gezgin başka ne isteyebilir ki).

instagramdaki arkadaşlarımın çoğunun gidip bol bol fotoğraf attığında "artık burası da kalabalıklaştı." dediğim ancak gitmeyi de bir o kadar istediğim yer.

garip bir durumdur. bir yandan onun adına mutlu olursun bir yandan da bilirsin ki artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktır. çünkü o evli olacaktır ve mütemadiyen eşinden ve eşinin ailesinden dert yanacaktır. senin gündelik dertlerini çok fazla önemsemeyecektir.