#tüm meikomeenma entry'leri
Kafelerde dünyanın parasını verip yediğimiz Frozen denen şeyin Adana ve Mersin dolaylarında çok da ucuza yiyebileceğiniz yaz tatlısı. Bu frozen denen içeceği çıkarıp bizi kazıklıyorlar efenim, gelin buralara çok daha ucuza serinlersiniz.
Çocukluğumun neşesi o "buuuuzz gibi bici bici karsambaaaaaçççç" diye gelen ses, ardından koşarak evden dışarı çıkmak, metal kaseyi tuttuğundan elinin donması ama hala yemeye devam etmek....
Çocukluğumun neşesi o "buuuuzz gibi bici bici karsambaaaaaçççç" diye gelen ses, ardından koşarak evden dışarı çıkmak, metal kaseyi tuttuğundan elinin donması ama hala yemeye devam etmek....
Mersinli ya da Antalyalı olmayan insanlar haritaya bakınca mesafesinin 3 saat falan sürdüğünü düşündüğü ancak gerçekte sahip olduğu virajlar nedeniyle çok daha uzun süren güzergah.
"bizden de bir elon musk çıkar mı?" diye düşündüğüm şu günlerde, öğrencilerimizin büyük bir kısmının hayal kurmadığı, kuramadığı aklıma geldi.
elon musk okuduğu o ansiklopedilerde uzayı okumasaydı, uzaya çıkmayı hayal etmezdi. hayal etmeseydi, peşinden gidemezdi ve biz şu an adamın yaptığı işlere hayranlıkla bakamıyor olurduk.
elon musk; hayallerinin peşinden -gerçekten- giden adam.
elon musk okuduğu o ansiklopedilerde uzayı okumasaydı, uzaya çıkmayı hayal etmezdi. hayal etmeseydi, peşinden gidemezdi ve biz şu an adamın yaptığı işlere hayranlıkla bakamıyor olurduk.
elon musk; hayallerinin peşinden -gerçekten- giden adam.
"yumurta mı tavuktan, tavuk mu yumurtadan?" sorusuyla benzerlik gösterir dersem fazla mı basite indirgemiş olurum? Bilmiyorum. Yıllardır süregelen tartışma sonucu nice sanatçılar birbirleriyle karşı karışıya gelmişler. Sanat, topluma yansıtılınca varlığını sürdürebilir ancak sanat için yapılmayan da toplum tarafından benimsenmez... Yani, sanat hem toplum için hem de sanatın ta kendisi içindir.
"Ya biz arkadaş olarak cok iyiyiz bunu bir adım öteye taşıyıp bozmayalım" düşüncesinin hemen ardından gelir.
Harry potter serisi der susarım.
mutlu olmaya ihtiyacımız var.
gerçekten.
hep birlikte oturup, bir şeyler izlerken gerçekten sevinmeye ihtiyacımız var. ister futbol, ister basketbol ligi olsun, ister şarkı yarışmaları olsun... bütün ülke oturup, ben çocukken yaptığımız gibi yüzümüzü kırmızı-beyaz boyayıp, hilalin yanına en güzel yakışan yıldızı çizip, bütün sülale televizyona kilitlenmeli ve çocukken olduğu gibi, basket atınca sevinmeli, eurovision'daki o sunucu "12 points for Turkey" dediğinde sevinçten birbirimize sarılmalı, gol atınca "ooooo Türkiye!" diye sevinç çığlığı atmalıyız. bir şeylerde, herhangi bir şeyde ülke başarısına sevinmeliyiz.
buna gerçekten ihtiyacımız var.
gerçekten.
hep birlikte oturup, bir şeyler izlerken gerçekten sevinmeye ihtiyacımız var. ister futbol, ister basketbol ligi olsun, ister şarkı yarışmaları olsun... bütün ülke oturup, ben çocukken yaptığımız gibi yüzümüzü kırmızı-beyaz boyayıp, hilalin yanına en güzel yakışan yıldızı çizip, bütün sülale televizyona kilitlenmeli ve çocukken olduğu gibi, basket atınca sevinmeli, eurovision'daki o sunucu "12 points for Turkey" dediğinde sevinçten birbirimize sarılmalı, gol atınca "ooooo Türkiye!" diye sevinç çığlığı atmalıyız. bir şeylerde, herhangi bir şeyde ülke başarısına sevinmeliyiz.
buna gerçekten ihtiyacımız var.
falımda bile bize ayrılık çıktı, daha ne diyeyim?
not: fallara inanmıyorum.
not: fallara inanmıyorum.
KYLE XY diye bir diziydi. ortaokula gidiyordum sanırım. sadece ilk sezonunu izledim, sonra neden devam etmedim bilmiyorum. ardından da lost, supernatioral, merlin gibi klasikler geldi. hala arada çerez niyetine rastgele bir bölüm açıp izlerim merlin'den.
Yağmurlu bir pazar sabahı, bu saatte evden çıkmama neden olan sınav. Umarım bu yağmurda, bu saatte uymadığıma değer.