uçakta yaşanmış olaylar

İstanbul - Ankara yönüne gitmekte olan Pegasus uçağımız yolun yarısında yanık kokusuyla doldu ... Yolun yarısında geri dönüp Sabiha'ya tekrar indik, tavandaki elektrik kabloları yanmış ! Arkadaş uçak uçmuyorsa uçurmayın yani. O değil az daha gitsek Ankara'ya inecektik zaten dönmemize gerek yoktu.
En net olayın başı alışkın olmayan kişiler için

(bkz: uçmak)
Ankara'dan Van'a gidiyorum Pegasus'la Van Gölü üzerinden iniyoruz cihazlarınızı uçuş modunda bile olsa kapatın diye anons yapılmış ben dahil bir kaç kişi uçuş modunda foto çekiyor. 27C de oturan ablanın telefonu çaldı. Ben 'Lan ne oluyor?' derken meşgule aldı cihazı arayan ısrarla ikinci kez arayınca telefonu açıp yere eğilip konuşmaya kalkınca ben reflex olarak 'ABLACIM NAPIYORSUN KAPAT ONU HEPİMİZİ ÖLDÜRECEKSİN' diye bağırdım. Yıllardır uçarım ilk kez böyle korktum. Sonra abla bana bağırmasın mı neden bağırıyormuşum kibarca söyleyebilir mişim vs. Suçlu oldum iyi mi.
geçtiğimiz mayıs ayı,tarihi tam olarak hatırlamıyorum.ankara’dan izmir’e thy ile gece uçuşumuz var.hava da biraz kapalı yağmur yağdı yağacak.chek-ın işlemimizi tamamladık ve uçağa biniyoruz.neşemiz gayet yerinde herzaman ki gibi trolü basıyoruz.neyse hocam,hostesler falan tam kafa,havalandık ikramlar falan o biçim (soğuk sandviç).neyse türbülansa girdik hop hop hopluyoruz,takır tukur ses geliyor uçaktan.ilk başlarda birşey yoktu.baktık durum ciddi.hosteslerde bile bir telaş,yok böyle birşey.imam osurunca cemaat sıçarmış misali bizde yaygarayı kopardık.ön koltukta bir teyze oturuyo “allahım beni torunlarıma bağışla” diye dua ediyor bağırarak.yan tarafta bir kız var ağlamaklı.yanımda ki piç tekbir diye bağırıyor.uçağa alkollü bindim biraz heyecanımı alsın diye alkol malkol kalmadı.abdestsiz ölcem diye tutuştum.pilottan o tahrik edici ses tonuyla bir açıklama rahatlatıcı bir kaç cümle duymak istiyoruz pilotta tık yok.ayaklarımızın altı karıncalanmaya başladı ameke.ölüyoz lan diye bağırıyorum.yine yanımda ki piç sahneye çıktı.paraşüt verin atlıycam diye tutturdu.ölüyorken bile adam trol peşinde.hostesler piyasada yok.kabine girmişler,koltuğa oturup kemeri takmışlar,gözlerde acayip bir korku ile ölümü bekliyorlar.o ara soğuk sandiviçim ile göz göze geldim.tam elime aldım ısırıcam.yanımda oturan kız geldi aklıma.yermisin biraz rahatlatır dedim.ölüyoruz gerizekalı ne yemesi diye bağırdı.zıkkım ye geber dedim.ölürken bile düşüyormu diye test ettim düşmüyormuş onu öğrendim.neyse hocam bir telaş,bağırış,ağlamalar,adrenalin,korku falan derken uçak düşmedi,bizde ölmedik.izmir’e gelene kadarda türbülanstan çıkmadık ameke.o korku bana yetti zaten.iner inmez mescite gidip şükür namazı kıldım.eve geldim kardeşime anlattım olayı anneme söyleme birdaha uçağa binerken evhamlanır aklı bende kalır dedim.annem sabah beni ağlamaklı bir şekilde öperek uyandırdı.göt herif ben yatınca hemen yetiştirmiş anneme.
budapeştede daha uçağa binemeden yaşandı tüm olay. tarih 16 temmuz 2016, biz dünyadan habersiz orta avrupayı gezerken türkiye karışmış gitmiş. uçuşlar iptal bildirimiyle havaalanına gittik, thy sağolsun bize otel, ulaşım, yeme-içme, 2 gün sonraya yeni bilet falan... zar zor döndük memlekete.

atatürk freeshop daki dayı da rahat rahat anlatıyor; işte 2 hafta önce şurada canlı bomba patladı, 3 gün önce asker geldi burayı taradı, guylian çikolatalar 4 kutu 21 euro kampanyalı...