gezgin itiraf

Toplaşın gezgin insancıklar. Size ne kadar saçma ve aptalca hissettiğim bi konu hakkında itirafta bulunucam. (bkz: eg0dan hikayeler) de bugün. Bundan iki buçuk üç sene önceydi. Üniversite de final sınavlarında genellikle kütüphanede sabahlardım. O günlerden biriydi yine. Çok çok kitap okumuş artık bunalmış, gözlerim isyan ediyordu. Ankaranın ayazında ne kadar kütüphane de olsa içerisi soğuktu. Yorgunluk ve soğuğa dayanamamaktan olsa gerek kütüphanede ki koltuklardan birinde uyuyakalmışım. Uykum da ağırdı o zamanlar. Ben uyurken bi beyfendicik montunu örtmüş üzerime. Uyandığımda üzerimde çok güzel kokan mavi bir erkek montu buldum. Etrafımda bakındım oradakilere sordum ama sahibi yoktu. Ben de bi kağıda çok teşekkür ettiğimi filan yazıp cebine koydum ve montu kanepe de bırakıp üst kata çıktım. Biraz sonra (bkz: merakımdan ölüyorum tabi bu süre zarfında) tekrar aşağıya indim ve mont halen oradaydı. Dur bi bakayım cebine dedim. (montu sahiplendim o an herhalde. O cep bana ait gibi bişiydi) Notumun arkasında başka bi yazı vardı. Rica ederim prenses gibi şeyler yazıyordu. (bkz: yaşlılıktan olsa gerek) çok hatırlayamadım yazıyı. Ben de tekrar birşeyler yazdım ve gittim. Ve sonra baktığımda mont gitmişti. Ee eg0 itiraf bunun neresinde derseniz de şimdi oraya geliyorum. * geçenlerde zamanında aynı üniversite de sürekli gördüğüm ama hiç konuşmadığım birisine denk geldim o çok kullanmadığım sosyal medya üzerinden. ( facemde resmim olmadığı için benim o olduğumu bilmiyordu) Öyle sohbet muhabbet derken anılardan konuşurken bu yaşadığım olaydaki mavi montlu çocuk olduğunu öğrendim. Ve onu okulda her gördüğümde uzaktan şöyle uzunn bi ahhh çekiyordum bi aralar. Ve bu o kişiymiş ama öğrenince ona söyleyemedim. Öyle işte *