sözlükçülerin yola ilk çıkış hikayeleri

/ 11
sene geçen sene dedik kampa gidelim anlaştık toplamda 5 kişi dediler gidelim mi gidelim tamam dedim yol parası da benden yakıt istemiyorum sizden toplaşırız benim enişte arabasına mangala gider gibi gideriz... buraya kadar herşey güzel başlayınca ben güzel bitecek sandıydım meğer bitmiyomuş son dk oldu biz gelemeyeceğizler başladı... ama sağolsunlar iyi ki gelmemişler tek gittim o kampa pişman mıyım asla... çok güzel insanlar tanıdım...
kazdağlarında ekofest diye bi etkinliğe bimden aldığım 50 tllik çadır ve battaniyemle katıldıktan sonra bilgi, içki sohbet ve en önemlisi sevgi paylaşımlarını görünce, üzerine jonathan'ın teeee israilden kamp için gelmesi falan çok ekstrem gelmişti ama hoşuma gitmişti. sonra "kamp nekadan güzel bişeymiş yeaa" deyip başladı macera... "yıl 2015"
okulumuz bir gezi düzenledi. makedonya ve yunanistan' ın belli bölgeleri gezilecekti. bir çok arkadaşım gitmeye karar verdiği için ve içimdeki seyahat aşkı yeni yeni filizlendiği için bende katıldım. güzel bir 4 gün geçirdik. üsküp, ohrid, selanik, kavala ve bir kaç şehiri daha görme şansım oldu. önümüzdeki zamanlarda buraları daha detaylı gezmek istiyorum. anı tazelemek istiyorum.
maceraperestliğimin tavan yaptığı ilk yola çıkışımda, ev sahibi kuruluşumun göndermeyi teklif ettiği taksiyi geri çevirmiştim. ama sonra makedonya'da uçaktan sonra, kumanovo otobüsüne binip de inene kadar şoföre ve otobüsteki insanlara hastane durağına geldiğimizde söylemeleri için milyon kere uyarı yapmıştım asfds
sziget'e gitmek istiyordum ama yanımda gelecek kimse bulamıyordum. arkadaşımın birine ben geçen sene gittim çok efsaneydi bak şöyle şöyle oluyor dedim. halbuki daha adam gibi yurtdışına çıkmamışım. ikna oldu. ta festivale varana kadar da doğruyu anlatmadım. sağlam bi sövdü en başta ama pişman olmadık tabi.
babamın gaza gelmesi ile başladı benim hikayem. sıradan bir gün, hadi gel seninle ucuz bilet bakalım diye geldi yanıma. canı sıkıldı da boş atacak yer arıyor sandım, meğer adam ciddiymiş. birkaç gün sonraya uygun bir berlin bileti bulduk, aldık. nereden çıktı baba şimdi dedim, e fena mı oldu değişiklik olacak dedi. gideceğiz ama kalacak yer yok derken bir arkadaşını aradı, onlarda kaldık bir hafta. sağını solunu gezdik, dolaştık, döndük. o gün bugündür kimse bizi tutamıyor efendim, geziyoruz. neredeyse bütün avrupayı gördük babamla. bakalım daha nerelere gideceğiz.

sonuç olarak her gün aynı yolları yürüyüp de yavaş yavaş ölmemek lazım sevgili gezginler
Hiç unutmam Bestami Köse’nin profilini görmüştüm internette dolanırken, o profil bana nasıl bir ilham verdiyse hemen gidip pasaport ve sırt çantası aldım ve bu yaz evet biraz klasik ama ilk seyahatimi Ukrayna’ya gerçekleştirdim, yolda olmanın gerçek anlamını ve keyfini anladım, şu anda para biriktiriyorum okul bitsin interrail bileti alıp açılıcaz bakalım yani rotamız dünya. Bu arada teşeklürler Bestami, içimdeki gezgini sen çıkarttın.
Ufak tefek otostoplar oluyordu ama ilk büyük yola çıkış Hikayem lise 2de arkadasimin iddiasi tutmustu 45lirami ne onla Kuşadası na otostop ceke ceke gitmiştik ve yola ciktigimizda saat gece 12 idi
kafama eseni yapan biri olarak, kafa dinlemek lazım diye çıkıp gittiğim o an. asla unutmam, hayatımda yaptığım en iyi şeylerden, verdiğim en iyi kararlardan biriydi...
kişisel sorunlarımdan o kadar bunalmıştım ki kaçıp gitmek istemiştim istanbul'dan. bla bla ile izmir'e gitmeye karar verdim. adam aracına binmem için beni ayağına çağırdı nerdeyse. sikerim seni de arabanıda deyip otostoprail de post açtım izmir için. bir kişi buldum ve hemen diğer gün sabah yola çıktık. hayatımın en unutulmaz günüydü...
/ 11