beklediğin yol arkadaşının gitmekten vazgeçmesi
2012 yılında her şeyini ayarladığımız yolculuğumuz için 3 arkadaş yola çıkacaktık. Önce İstanbul'dan Eskişehir'e (buradan bir arkadaşı daha alıp 4 saptan oluşan bir grup olacaktık), oradan Antalya Kundu bölgesinde 3-4 gün takıldıktan sonra Olympos'a gidecektik. Ben ve ikinci buluştuk üçüncüyü bekliyoruz (1 saat önce en son konuştuk Sultangazi'den çıktım geliyorum demişti) Biz bunu Mecidiyeköy'de bekle babam bekle,, arıyoruz açmıyor da namussuz herif. 1 saate yakın bekledik adamdan haber yok. En son bu beni aradı ne yapıyorsunuz neredesiniz diye ama ben sağlam sövdüm telefonda haklı olarak. En sonunda ya benim işim çıktı eve geri döndüm gelemiyorum dedi kapattı telefonu. İkinci arkadaş ve ben satılmışlığın verdiği sinir ile simit sarayı'nın önünde kahkaha atmıştık onu net hatırlıyorum. En sonunda Eskişehir'e de gitmekten vazgeçtik direkt Olympos'ta iki kişi efsane güzel bir tatil yapmıştık. Biz döndükten 3 gün sonra da malum şerefi bozuk arkadaş yeni bulduğu kız arkadaşı ile tatile çıkmıştı. (ve bu adam hala en iyi arkadaşım) (bu arada Eskişehir'de bulunan arkadaşa Antalya'ya gel orada buluşalım dedik o da istemedi)
ne zaman yaşasam efsane seyahatler geçirdiğim durum. Kendileri kaybetti.*
bunu al, hayatın her evresine uyarla. çünkü çok üzgünüm, insan sözünden dönebilen bir varlık.
sonra da artık biriyle bir şey yapmayı beklemekten vazgeç. konsere , sinemaya, maça, türkiye turuna, avrupa turuna, dünya turuna yalnız git. hayat biriyle bir şeyler yapmayı beklerken geçiyor. ben çeyrek asır yaşadıktan sonra anladım, zararın bir yerinden dönelim arkadaşlar. kesin bilgi, yayalım.
sonra da artık biriyle bir şey yapmayı beklemekten vazgeç. konsere , sinemaya, maça, türkiye turuna, avrupa turuna, dünya turuna yalnız git. hayat biriyle bir şeyler yapmayı beklerken geçiyor. ben çeyrek asır yaşadıktan sonra anladım, zararın bir yerinden dönelim arkadaşlar. kesin bilgi, yayalım.