#tüm whereami entry'leri

2015 yılından beri oturduğum şehirde otostop çekerek giderdim bir yerlere. bir gün param yok, canım da çok sıkıldı bir yerlere gitmek istedim. antalyadaki arkadaşımı arayıp geliyorum bekle diyip çıktım yola. 7-8 tane araba değiştirip varmıştım. hele zeytinköyde inmek zorunda kaldığımı hatırlıyorum, bir kız olarak gitmek istenecek en son yerlerden biri :P yine de her şeye rağmen çok güzeldi :)

kafama esince sırf cemalpaşadaki waffle houseta waffle yemek için gidip geldiğim, geceleri de sıcak oluyordur diye düşündüğüm fakat bu konuda beni hayal kırıklığına uğratan, anlatılanlar kadar tuhaf insanlar olduğunu fark ettiğim, karışık bir şehir olmasından kaynaklanıyor olacak ki kaç kere gitmiş olmama rağmen hala yolumu şaşırdığım, kafama silah dayandığı halde hala gitmekten vazgeçmediğim, sevdiğim bir şehir

şirin, evcil, pofuduk, insanların nasıl zarar verebildiğini anlamadığım küçük hayvancıklar

alfan
bu işimde bir arkadaşım var, hayatımda ilk defa duydum

en son adanaya gidişimde, gece saat 2 surları, adana sokaklarında sevdiğim kafeyi ararken adamın biri başıma silah dayayarak ara sokağa çekmeye çalışmıştı. amacı belli zaten. vuracaksan vur, vurmayacaksan bırak gideyim dedim. bırakmadı, ben de bastım çığlığı. en son adam koşarak kaçarken arkasından gülüyordum. korktum mu? hayır. adanaya tekrar gider miyim? fırsat bulursam eğer üşünmeden çıkar giderim, hala adanayı seviyorum :P

fırsatları takip ederek ya da uzun zaman önceden bilet alarak uygun fiyata konforlu ve hızlı bir yolculuk yapmanızı sağlayacak ulaşım aracı

antakya döner yemek için gitmek istediğim şehir

cebimde 3 tl ile adanaya gidip gelmiştim. imkansız diye bir şey yoktur..

delice gramer öğrenmekten ziyade, pratik yaparak geliştirilmesi gerekir. yabancı arkadaşlar edinmeye bakın, ve "ya yanlış yazarsam" düşüncesinden sıyrılın. karşındaki elbet seni anlayacaktır :)

belki ait olduğum yeri benim bulmam gerekiyordur düşüncesiyle yollara dökülmek