#tüm universal başlıkları
mutlu ağaçlar, gülen çalılar, eğlenen dereler, hüzünlü karlar vb. kendine has deyimleriyle bir nesle resim çizmeyi sevdiren ressam.
(bkz: mebusevleri)
şehrin bu kadar merkezinde olup bu kadar sessiz, yeşil ve huzurlu başka bir yer daha yoktur herhalde.
şehrin bu kadar merkezinde olup bu kadar sessiz, yeşil ve huzurlu başka bir yer daha yoktur herhalde.
evet ile cevap vereceğim sorudur. aldatmadığım ilişkilerim de oldu ama hiç kimseyi aldatmadım diyemem.
cahilliği erdem olarak görmeleri ve kaderci anlayış ilk aklıma gelenler.
tuncel kurtiz'in sesiyle bambaşka bir boyuta taşınmış serkan uçar şiiri.
Zaman, can çekişirken,
Akrep yelkovan, arasında;
Bir adım öteye gidemezken geceden,
Ay, ışığını çekerken sinesine,
Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara,
Hüzün, bakır bir çaydanlıkta demleniyordu,
Ve ben, son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime,
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm;
Masum, yalınayak çocukluğum;
Umudun kıyısından geçmeyen gençliğim,
Ulu orta seriliyordu, harami sofrasına,
Düş bahçelerim yağmalanıyordu,
Herkes payına düşeni alıp giderken.
Bütün kimsesizliğimle,
Bütün çaresizliğimle,
Bütün çıplaklığımla, kalıyordum karanlığın koynunda;
Üşüyordum,
Tepeden tırnağa buz kesiyordu yalnızlık.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Dişlerimle, şafağı sökmek isterken karanlığın göğsünden;
Gün ağarıyordu saçlarıma,
Tel tel,
Raylarımdan çıkıyordum,
Vagonlarım kopuyordu bir biri ardına,
Savruluyordum,
Bir cinayete kurban gidiyordum,
Kaza süsü verilmiş,
Faili meçhul bir ölüm biçiyordu terzi masasında,
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
S.U.
05.10.2009
tuncel kurtiz'in sesinden
Zaman, can çekişirken,
Akrep yelkovan, arasında;
Bir adım öteye gidemezken geceden,
Ay, ışığını çekerken sinesine,
Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara,
Hüzün, bakır bir çaydanlıkta demleniyordu,
Ve ben, son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime,
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm;
Masum, yalınayak çocukluğum;
Umudun kıyısından geçmeyen gençliğim,
Ulu orta seriliyordu, harami sofrasına,
Düş bahçelerim yağmalanıyordu,
Herkes payına düşeni alıp giderken.
Bütün kimsesizliğimle,
Bütün çaresizliğimle,
Bütün çıplaklığımla, kalıyordum karanlığın koynunda;
Üşüyordum,
Tepeden tırnağa buz kesiyordu yalnızlık.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Dişlerimle, şafağı sökmek isterken karanlığın göğsünden;
Gün ağarıyordu saçlarıma,
Tel tel,
Raylarımdan çıkıyordum,
Vagonlarım kopuyordu bir biri ardına,
Savruluyordum,
Bir cinayete kurban gidiyordum,
Kaza süsü verilmiş,
Faili meçhul bir ölüm biçiyordu terzi masasında,
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
S.U.
05.10.2009
tuncel kurtiz'in sesinden
(bkz: delikanlım) - yıldız tilbe
hafife alma, aşk vurur insana kısmını afife abla aşk vurur insana diye anlıyordum çocukken. *
hafife alma, aşk vurur insana kısmını afife abla aşk vurur insana diye anlıyordum çocukken. *
kışın herhangi bir tatil beldesinde boş yazlıklarla dolu sokaklar. hele hava da fırtına-yağmur ise.. sanki yaz hiç gelmeyecekmiş gibi hissettirir.
(bkz: çoğu gitti azı kaldı )
" Yandık sevda ocağında
Hep gül olsun kucağında
Bu şehrin her sokağında
Aşkımızın ey, izi kaldı "
(bkz: azer bülbül )
" Yandık sevda ocağında
Hep gül olsun kucağında
Bu şehrin her sokağında
Aşkımızın ey, izi kaldı "
(bkz: azer bülbül )
Güneş yanığı nedir çok bilmemektir. Erkekseniz
ne yazık ki büyükşehirlerde bol bol GBT anlamına da gelir.
ne yazık ki büyükşehirlerde bol bol GBT anlamına da gelir.