#tüm songlkaradeniz entry'leri

Üniversitesi hayatım. 4 yılım. Bodrum gibi bir yerde doğup, büyüdükten sonra üniversite için fazlasıyla zıt bir yerleşim olsa da ilginç bir şekilde sevdiğim şehir.

ruhtaki acıyı gözyaşlarıyla vücuttan atma ritüeli. Sonrasında insanı dinginleştirir. ruh sağlığı açısından yapılması faydalı bir eylemdir.

Mükemmel bir film.

Edit: brad bitt yine yaktın gönlümü.

Beni göndermelerini istediğim seyahat.

Dizi izlemek. Tam az evvel yaptığım gibi.

Eylül’ün ilk günü. Sonbaharın başlangıcı. Güz zamanıydı asıl sevmek zamanı. Bu bizim zamanımız. Hadi durma şimdi sevmek zamanı. Tut ellerimden. Yürürüz belki bir akşam üstü yan yana. Kaldırım ardımızdan çiçek açar belki. Biz güleriz. Uzun uzun anlatırsın bana yaramaz çocukluk anılarını. Ben kahkaha atarım. Sonra dururuz bir anlığına. Yağmur çiseler hafif hafif. Sonbaharda aşk daha bir güzel. Sarıl bana belki dans ederiz kimsenin duymadığı bir melodiyle. Tam şu an sevmek zamanı.

Neredeyse her işe yarayan nesne.

(bkz: ip atlamak)
“Laleli bir içeriye gir ipten tut dışarıya çık.”*

Fazla dürüst olacak ama işemek. Yani sütyeni ondan sonra düşünüyorum ben. Altıma mı edeyim ya.

Edit: hı hı tabi kızlar pembe sıçar. *

Ben söylemedim zaten gezdiğimden anlamışlardır herhalde gezgin olduğumu. Bunu bir de aileye açıklamak mı gerekiyordu ya? Ben açıklama yapmam, bünyeme ters.

Birine duygusal manada tutulmaktır. Bir kişiyi görmek sana mutluluk ve sevinç veriyorsa o kişiye muhtemelen duygusal olarak bağlanmışsındır. Bu dozunda olunca kötü bir şey değildir esasında. Fakat bazen insan bağlanmaktan korkuyor. Çünkü karşındakinin de sana aynı şekilde bağlandığından emin olamıyorsun.
Ayrıca birde fiziksel olarak bağlanmak vardır. İşte eğer o zevk için yapılıyorsa fazlasıyla keyifli olabilir.
Edit:Denememiş olmam denemek istemediğim anlamına gelmez. (İçimdeki piç yan konuştu yine. Kendini ifşa etmekten vazgeç artık)*