#tüm mavibukle entry'leri

Gelsingelsingelsiiiinnn gidelim de bi kahvaltı yapaliiiimmmm be hele van helee

Oturumun varsa almana gerek kalmiyormus. Öyleymis meğer, 15 lira(ya da 12 hatırlamıyorum jdjf) verdikten sonra gerekmedigini söyledikleri kağıt parçası

İnterrail Türkiye ekibinin yeni bebeklerinden biri; başta sokak patileri olmak üzere, elimizden geldiğince hayvanlara destek verme, yardımcı olma ve sarılma grubu

Anapurna tulumuna kurban olduğum marka be. Hipotermi korkumu yendim sayesinde:d

Benim için kesinlikle norveç lofoten.. dağlarında, şehirlerinde, fiyortlarinin aralarında dolanirken kesinlikle memleket hele bee deyip cigerlerime kadar havasını çektiğim, kurbanın olam norway diye diye dolandıgim ulkee

Çok yeni dahil olduğum, canımıniçi ciğerimin köşesi olan, çok ama çok sevdiğim çiçek grubumuz. Yeri çok ayrı, bana kampı öğreten, gezmeyi öğreten, ekipman almamda yardımcı olan, canımcanımcanım oy hele

Benim için "vazgeçmek" çok zormus sevdiğim birinden, bir şeyden.. Tam olarak vazgeçmeyi öğrendim diyemem ama yenilmeyi öğrendim. Yenilmek çok güzel bir şeymiş be. Kendine yenilmek ya da karşındakine. Çünkü yenilmenin sonunda rahatlama varmış. Yenilmenin sonunda vazgeçmek varmış. Oh derin bi nefes aldım, yavaşça bıraktım ve saldım. Şimdi isteyen istediği yöne gitsin, isteyen istediği şekilde kendi hayatını sürdürsün. Ama herkes kendince mutlu olsun

1 seneye kadar bir bisiklet alıp, ilk iş norveç lofoten rotasını gerçekleştirmeyi dort gözle beklediğim ve canı gönülden istediğim hayal. Yıllardır biniyorum ama uzun rota hiç yapmadım, inanılmaz saygı ve sevgi duyuyorum yapanlara. Mesela bir tanesi canımız tolga tevke. Dünya güzeli olan tete arkadasimiz, suan güney amerikada bir yerlerde. Ona buradan kocaman kucaaaj

Ben yüreğimi norveç lofoten ve danimarka nin geyik parkında bıraktım. Inanilmaz otesi, bambaska, insanin icindeki umut, sevgi ve sarilma istegi asla bitmiyor iskandinavya ulkelerinde. Yine gideceğim biliyorum

bkz:d ben dfdsgsgs
Geçen sene ocak ayında geldim almanyaya ilk aupair olarak. 3 kez aile değiştirdim o zamandan beri sırtımda bir çanta ile xd Ama inanın bu zamana kadar verdiğim en güzel karar, attığım en güzel adımdı. Ülkedeyken aileyi iyi seçin, konuşun, skype yapın ve her şeyi sorun. Sonra da gelin. Kursunuza gidin, çocuklarla ilgilenin ve kendinize kalan vakitte başka faaliyetler bulun. Arkadaşlar edinin ve uzakta olduğunuz süre boyunca kendi başınıza ayakta kalmayı, ailenizi ve ülkenizi özlemeyi, kıymetini bilmeyi öğrenin sahip olduğunuz şeylerin. Hakikaten deneyimleri çok başka oluyor.
Hadi ne duruyorrsuuunn yol açık yolaaa aupair olarak çııık