#tüm lezgi-patiizi entry'leri

eski sololarını özlediğim bir gruptur.

Vakti zamanında eskiden çalıştığım otelde konaklayan Erdal abi (erdal beşikçioğlu) bal sinema filminde oynuyordu, o zaman diliminde de ankara küçükesat'ta dip sahne adında bir mekanı vardı. bir gün aradım abi müsaitsen ziyaret edeyim seni dedim. o da gel tabi dedi. sonra bir gün halide edip lisesinde sınıf arkadaşım çağrı ile mekanına gittik. yanılmıyorsam sene 2008 yada 2009'du. O gün de ne hikmetse yasemin mori konseri vardı. dedim abi konser varmış ( bilette 6o lira civarındaydı ve öğrenciydik) telefonu güvenliğe ver dedi. verdim, konuştular, güvenlikteki abi vay hemşehrim hoş geldin diyerek içeri almıştı. ilk kez o zaman yasemin hanımı dinleyip tarzına hayran kalmıştım. velhasıl bu da böyle bir anektod işte.

eğer birisinin anası ağlayacaksa, sokak ortasında bıçakla para isteyenin anası ağlasın. yani tatlı su hümanistliğine gerek yok. buradaki asıl sorumlu devlettir, halk değil ! bu yüzden gereksiz duyar kasılmasının da bir esamesi yok.

Edit: birisinin özgürlüğü başkasının özgürlüğünü kısıtladığı anda biter. bu yüzden kimse kimseyi durduk yere yakma hakkına sahip değildir. Aynı şekilde de kimse kimseye bıçak çekerek can güvenliğini tehlikeye atamaz. Atarsa da sonuçlarına katlanır. ne hikmetse bu aralar da "boş yapmak" moda olmuş.

ankara büyükşehir belediyesi bu insanlara sigorta yaparak gönülleri kazanmıştır.

izlediğim en iyi bilim kurgu dizilerinden birisidir..

satın alma, muhasebe ve idari işler. yok yok bizde

cadillac

zamanın içinde bir tutan özgürlüktü bizimkisi

Seyahat etmek, seyahat etmek seyahat etmek

düğünü yurtdışında sade bir törenle yapmak yeğdir.