#tüm elise entry'leri

eski ankara kışları yok diyen arkadaşları beytepe'ye davet ediyorum.
beni her şey bitti dedirtecek duruma getirdikten sonra gelenin önemi yok gibi.
sabahın köründe uçuşun vardır, havaalanında bir şeyler yerim deyip evden çıkarsın ama havaalanı starbucksı hayvan gibi pahalıdır. aç acına uçağa binersin ve thy sana o mis gibi zeytinli tostundan verir.
türkiyeyi en iyi şekilde temsil eden uluslararası marka olması dışında, torpilden geçilmeyen iğrenç bir çalışma ortamı.
bikaç sene önce görmüş olsam bunu kesin aşık olmak derdim. ama artık ne diceğimi bilmiyorum. bence herkesin bu hayatta başarması gereken tek bir şey var: düşünebilmek. insanlara saygılı, hoşgörülü olmak ve somut delil görmediğin hiçbir şeye inanmamak. kritik düşünebilme yani. bence.
izmir öğrenci şehri değildir arkadaşlar. böyle diyenler muhtemelen eskişehir'i ankara'yı görmemiştir. ama izmir çok güzel memlekettir, herkes kendi işindedir, saygılıdır; izmir'de birisi size barzoluk yapıyorsa bilin ki o izmirli değildir. maalesef son yıllarda istanbul'dan çok göç alması ile bozulmaya başlamıştır. yazın havası iğrençtir.
farklı, kendine çeken bir havası vardır ankaranın. özellikle akdeniz ikliminden gittiyseniz başta bir nefret edersiniz, havasının ve insanlarının soğuğuna akıl sır erdiremezsiniz. ama ankara insanın kanına işler. yaşanan aşklar, dostluklar, anılar kanınızı ısıtır. ama içindeki insanlar olmasa sevilecek bir yanı yoktur. ya da anılar. anılar yüzünden orda yaşaması bir tık zorlaşabilir hatta.
dipnot: havası suyu saça ve cilde iyi gelir.