2016 yazında interrail yapacağımız sırada deli gibi ucuz uçak bileti nasıl kovalarız diye THY'nin yaptığı kampanyayla gittiğimiz Slovakya'nın ikinci büyük şehri. Mesafe olarak Budapeşte, Krakow, Lviv, Bratislava ve Viyana'ya oldukça yakındır. Bir - iki saate her yeri gezip dolaşabilirsiniz.
Uyku olmadığı halde uyumak, uyuyamiyorsan kendini zorlamak olabilir mi kendi kendime sorup duruyorum yıllardır. Bu davranışı özellikle yapmam gereken önemli işler varsa onlardan kaçmak için yaptığımi gozlemledim. Normalde asla o saate kadar uyumayacagim saatler ama mesela bir sınav varsa çalışmamak için zaman öldürüyorum. Tedavisi ne bilmiyorum ama bir an önce bu durumdan vazgecmeliyim onun farkındayım. Keşke erkenden uyanıp öğlene kadar çoğu işini yoluna koymuş bireylerden birisi olabilseydim çok özeniyorum onlara.
cübbeli ahmet hoca gibilerinin ortaya atmış olduğu palavralardandır, kuranda bu konu ile ilgili net bir bilgi yoktur hatta bu sözün aleyhine ayetler vardır.

// EDİT // Ayet kanıtı isteyen bazı arkadaşlar olmuş;

2/BAKARA-62: Şüphesiz ki iman edenler, yahudiler, hıristiyanlar ve sâbiîlerden Allah'a ve ahiret gününe inanıp sâlih amel işleyenler için Rableri katında mükâfatlar vardır. Onlar için hiçbir korku yoktur, onlar mahzun da olmayacaklardır.
avrupa'nın birçok şehrinde gördüğüm olay adamlar önlerine bardak koyup para falan topluyorlar içki alıyorlar sokakta yatıyorlar ama kimseye bulaşmıyorlar bir şey isterken bile rica etsem diye başlıyorlar cümleye ilginç gercekten
Dün gece arkadaşıma gitmeye çalışırken google haritaların beni çıkardığı yol piyerlotinin üstündeki mezarlıklardı. Yol diye gösterdiği yer mezarlığın içinde duvarlara sıfır çıkmaz bir yoldu. Kapıdan dışarısındaki arabaları görmek ama. çıkamamak, duvarlara sıfır yolda geri geri çıkabilmek, (yol düzde değil ve direkelr var yer yer) bir saatimi aldı. Sağ sol aynalarım biraz hasar görmüş olabilir. İnsanların eve gittiği kestirme yoldu sanırım duvarların üstüne çıkıp yürümek zorunda kaldılar. Çıktım döndüm bu sefer diğer taraftaki çıkmaz yola gonderecekken beni çocuklar imdadıma yetişti. Abla şurdan at kendini dışarı dediler. Yoksa halim haraptı. Kimsenin tepki vermeyip duvar üstünden yürüyerek gitmelerinden bu durumun hep yaşandığını düşündüm. Girişinde herhangi bir uyarı da yoktu. Komik mi? Sanırım ama yaşarken hic öyle olmuyor
kampta sürekli makyaj yapanlar, rahatına aşırı ve aşırı düşkün olanlar, kıyafetleri sanki akşamına bir bara gidecekmiş gibi olanlar, ay ben öyle yapamamcılar, çıt kırıldımcılar...