artık kalmamış olan insan cinsidir, karşımda en son ne zaman bir kızın utandığını hatırlayamıyorum, artık herkes yapmacık geliyor neden böyle temiz duyguları kaybettik

Van - Tahran arası çalışan, terör saldırısı sonrası kapatılan akıbeti hakkında internetten herhangi bir bilgi bulunamayan tren.

Bu konuda en kararlı olanlar gezginler diyorum. hayali bir meslek, bir yerde yaşamak, bir şeyi üretmek olan insanların,
hayali ile yaşamı arasında yüzde yüzlük bir sapma olan en garip ülkelerdeniz bence.

gezgin arkadaşlar bana göre hayalini yaşayan insanlar olarak en tepede. sizce ?

insan bilmediği, görmediği, yaşamadığı şeye nasıl özlem duyar sorunsalı şurada kalıversin, mutsuzluktur kardeşim mutsuzluk. mahallemde tır, hafriyat kamyonu gördükçe bende 90'ları özlüyorum. hatırlıyor muyum? çok flu.

Kendimden biliyorum içim yarılana kadar gülebiliyorum

kendi olamamış, bir birey olamamış insandır. belkide kendi olmaya gücü yoktur.

avrupa'nın birçok şehrinde gördüğüm olay adamlar önlerine bardak koyup para falan topluyorlar içki alıyorlar sokakta yatıyorlar ama kimseye bulaşmıyorlar bir şey isterken bile rica etsem diye başlıyorlar cümleye ilginç gercekten

rumuz seçimini dahi etkilemiş yazarın başlığıdır

(bkz: ben)
Bu aralar çok yalnızım. Sadece sarılmak istediğim bir kaç insana ihtiyacım var ama insanlardan bunu istemeye bile üşeniyorum.

dostlar farkında mısınız ne kadar tepkisiziz artık?
eskinden dolar çıktıgında, et fiyatları arttığında, belediye olsun, devletsel sürecler olsun insanlar tepki verirdi. Kasa fırlatırdı, et almayarak protesto ederdi ve bunlar karsılığını alırdı.
şuan?
ekonomi, eğitim, vizyon, din bi çok etken herşey çok kötü giderken ülkede herşey olağan durumda ilerlemeye devam ediyor. kimse sesini çıkarmıyor. sahi biz ne ara bu kadar bastırıldık?
aldığı 1400 lirayı hiç bi yere kullanamayan insanların tepkisi ne ara bitti?
yoksa verilen sus payları, korku imparatorlugu herşeyin önüne mi geçti?