istanbul

İki kıtayı birbirine bağlayan ama içinde yaşayan insanları birlikte tutmayı beceremeyen şehrimizdir. yalnızlarıyla ünlü bir metropol, türkiye’nin en kalabalık şehridir.

Kısaca hızla büyüyen kara bir delik gibidir. Adeta Kendine çektiği insanları içine hapsederek yok oluşlarını seyreder ve bu şekilde her gün hızla büyümeye devam eder.

Sait Faik bu şehrimizi betimlerken şu ifadeleri kullanır;

‘İstanbul mu? İstanbul çirkin şehir. Pis şehir. Hele yağmurlu günlerde. Başka günler güzel mi, değil; güzel değil. Başka günler de köprüsü balgamlıdır. Yan sokakları çamurludur, molozludur. Geceleri kusmukludur. Evler güneşe sırtını çevirmiştir. Sokaklar dardır. Esnafı gaddardır. Zengini lakayttır. ...Yaldızlı karyolalarda çift yatanlar bile tek.’