interrail türkiye
bu sayfaya ilk katıldığım zaman çok hüzünlü vakitlerimdi. arkadaşlarımın beni sadece ödev vs. konularda kullandığı, evde kavganın gürültünün eksik olmadığı dönemler. depresyonda olabilirim o dönem emin değilim** asosyal olduğum kesin. üniversitedeki arkadaşlarımdan biri interrail yapacağını söylemişti. bunun üzerine interrail diye bir şeyi fark edip, sözlüklerde anıları okumaya başladım. itü, ekşi derken anılar yetmedi, facebookta aramaya, görsellere bakmaya başladım. interrail yapamayacağımı biliyordum, belki ileride**(umudumu kaybetmedim!) facebook'da interrail türkiye sayfasını bulmuştum. işte orada interrail yapacak arkadaşım da üye; ama ben interrail yapmayacağım ki. neden gireyim o sayfaya....
en azından anıları okuyup hayal gücümle birleştirir kendi senaryomu yaparım, diyerekten bastım başvuru düğmesine. iyi ki de yapmışım. ilk girdiğimdeki düşüncem; "ee burda sadece interrailden bahsedilmiyor ki" sayfada da üye sayısı çok değildi o zamanlar. olayları çekirdek almış izliyorum.
sayfanın gelişimine bakıyorum ve bana etkisi de çok güzeldi. aklıma arada sırada kalan gitmeyi istediğim, neredeyse tüm üyelerin bir üst geçit merdivenine sığdığı etkinlik gelir. gidemediğim için arada hüzünlenir ve gülerim. vay canına, bu sayfanın gelişiminin bir kısmına şahit olmuşum be, diye düşünürüm.
sonrasından da bahsedeyim biraz; o zorlu seneden sonra daha beter bir sene daha geçirdim. o sayfadan arada yardım bilgi ve destek aldım. sonraki sene artık kafamda mezun olunca gezme ve yapmak istediklerimle ilgili plan yapmakla geçti. kafama koymuştum, mezun olunca gezicektim. 4 senenin acısını çıkarmam lazım. (merhaba ben okulkolik)
gezdim. yurtdışında yaşadım. bilgilerimi sayfada paylaştım ve hala ihtiyacı olanlara yardımcı oluyorum. anasayfam çiçek gibi..interrail aracılığıyla tanıdığım diğer sayfalar ve topluluklarla daha da güzelleşti.
evet, çok kalabalığız. evet, bir sürü kötü olay oldu. tabi ondan katbe kat fazlasıyla güzel ve iyi olaylara da şahit oldum, parçası oldum.
kötü olaylar, kişiler bu sayfanın güzelliğini bozamaz, biz birbirimize ilham verdikçe**
işte böyle, ne zamana interrail türkiye ile ilgili düşünsem şu yukarıdaki düşünceler doluşur kafama...
en azından anıları okuyup hayal gücümle birleştirir kendi senaryomu yaparım, diyerekten bastım başvuru düğmesine. iyi ki de yapmışım. ilk girdiğimdeki düşüncem; "ee burda sadece interrailden bahsedilmiyor ki" sayfada da üye sayısı çok değildi o zamanlar. olayları çekirdek almış izliyorum.
sayfanın gelişimine bakıyorum ve bana etkisi de çok güzeldi. aklıma arada sırada kalan gitmeyi istediğim, neredeyse tüm üyelerin bir üst geçit merdivenine sığdığı etkinlik gelir. gidemediğim için arada hüzünlenir ve gülerim. vay canına, bu sayfanın gelişiminin bir kısmına şahit olmuşum be, diye düşünürüm.
sonrasından da bahsedeyim biraz; o zorlu seneden sonra daha beter bir sene daha geçirdim. o sayfadan arada yardım bilgi ve destek aldım. sonraki sene artık kafamda mezun olunca gezme ve yapmak istediklerimle ilgili plan yapmakla geçti. kafama koymuştum, mezun olunca gezicektim. 4 senenin acısını çıkarmam lazım. (merhaba ben okulkolik)
gezdim. yurtdışında yaşadım. bilgilerimi sayfada paylaştım ve hala ihtiyacı olanlara yardımcı oluyorum. anasayfam çiçek gibi..interrail aracılığıyla tanıdığım diğer sayfalar ve topluluklarla daha da güzelleşti.
evet, çok kalabalığız. evet, bir sürü kötü olay oldu. tabi ondan katbe kat fazlasıyla güzel ve iyi olaylara da şahit oldum, parçası oldum.
kötü olaylar, kişiler bu sayfanın güzelliğini bozamaz, biz birbirimize ilham verdikçe**
işte böyle, ne zamana interrail türkiye ile ilgili düşünsem şu yukarıdaki düşünceler doluşur kafama...