ankara

yağmurlu bir günde yerin iki kat altındaki metro istasyonunda beni şemsiye açmak zorunda bırakmak suretiyle imkansız bir romantizm anını imkanlı hale getiren, her ne kadar elime geçen her fırsatta kendisini kötülesem de İ. Melih Gökçek dışında herhangi bir kötülüğünü görmediğim güzide başkentimizdir kendisi. seviyorum kendisini (ama az, serçe parmağım kadar).