yalnız yaşamak

artık master degree'ye ulaştığım ve vazgeçmemem gereken eylem

Yalnız yaşamak başkasını hayatına almaktan korktuğun için gerçekleşen eylemdir. Çok güzeldir, keyiflidir ama sürdürülebilir değildir en azından bunu itiraf edebilirim, itiraf etmesi zordur, belli bir süre sonra insan hayatını birisiyle paylaşmak isteyecektir.
O yüzden insanın seçiciliği ve korkuları daha fazla artmadan beğendiği kişilerle iletişime geçmeli ve diğer fazdan devam etmelidir.
“Üstün açık uyuduğunda üstünü örten biri olmalı insanın hayatında”

hem çok eğlenceli olup hem de ölesiye sıkılabildiğin bir eylem

bazen kendini sorgularsın yalnız yaşarken ve kötü hissettiğin dönemler olucaktır ama bu duruma alıştığın zamanki özgürlüğün tadı paha biçilemez

(bkz: özgürlük içeren cümleler)

tam olarak yalnız değilde bir köpek ve bir iki kedi ile bahçeli, gürültüden ve karmaşadan uzak bir evde hayatımı geçirebilirim.

yalnız olmaktır.

tekrardan birilerinle yaşamayı göze alamamak

kendin için kedine kadar yaşamaktır, şartlar doğrultusunda ne olursa olsun vazgeçilmemesi gerek bir yaşam biçimidir.

bir zaman sonra alışılmış yalnızlığa dönüşüyor.. az insan çok huzur gibi bir söyleme itiyor. Gereksizdir. Özellikle akşam yemeklerinde, iftarlarda vs. gözyaşları yemeğimize katık oluyor. Yalnızlığıma ortak bulunca hemen bu olaydan vazgeçeceğim. -Özleyecek miyim? Alışılmış yalnızlığın içerisindeyken kesinlikle özlerim..