yalnız yaşamak

bir zaman sonra alışılmış yalnızlığa dönüşüyor.. az insan çok huzur gibi bir söyleme itiyor. Gereksizdir. Özellikle akşam yemeklerinde, iftarlarda vs. gözyaşları yemeğimize katık oluyor. Yalnızlığıma ortak bulunca hemen bu olaydan vazgeçeceğim. -Özleyecek miyim? Alışılmış yalnızlığın içerisindeyken kesinlikle özlerim..