yalnız yaşamak

bir çeşit varoluş...kendi kendine yetmeyi öğrenme...bugüne kadar muhtaç insanlara(anne,baba) ihtiyaç duymadan yaşayabilme...birey olabilme...insanları onlara ihtiyaç duyduğun için değil var oldukları için sevebilmeyi öğrenme...

Bu yıl 9'uncu yılımı tamamladığım durum.

2010 senesinde daha 18 yaşımdayken ailemin yanından ayrıldım. Kısacık hayatımın 7 yılına ortadoğunun bir çok ülkesini sığdırdım. Yerel halka dokunacak kadar yaşadım her birinde.

En son 2 yıl önce türkiye'ye kesin dönüş yaptıktan sonra kardeşimin yanında yaşamayı denesem de 2 ay zor dayanabildim. Yine yalnızlığıma döndüm ve bu durumdan çok memnunum.

yalnız yaşamaktan nefret etseler de, güven problemi olanlar çok iyi bilir. başka çareleri yoktur.