sözlükçülerin yola ilk çıkış hikayeleri

Başlık sözlükçülerin yola çıkamayış hikayeleri olsa yardıracağım başlık. Sıkıldım.net

grubu uzun süredir takip ediyordum zaten taki gezginfest olayı ortaya çıkana kadar görür görmez anında bileti aldim. dedim bu bi fırsat gidip orda insanlarla birebir tanişip yol hikayelerini dinledikten sonra gaza gelirim ben de devam ederim diye düşündüm. Sonrasında festivale gittim ve ciddi anlamda bir çok insanla taniştim. festival bitiminde yollara düştüm. şimdi de en son Anıtkabirrail için Adana'dan Ankara'ya diyerekten başlayip hala gezmeye devam ediş hikayemdir. pişman mıyım? evet. keşke daha önce tanişsaydım bu insanlarla daha önce dökülseydim yollara.

2005 istanbul rock festivali sonrası, çadırda kalmanın o kadar da kötü birşey olmadığını keşfedip, yol yordam bilmediğimiz için istanbul sarıyer ve eski foçada, keşif atıp kamp atmıştık baya. o zaman sırt çantası nedir bilmeyiz, elimizde kocaman poşetler geziyorduk öyle.

ilk kamp yaptığımda yıl 2015 idi. şubat ayının ortası ve kapadokya. sıfır tecrübe ve yazlık uyku tulumu. üşümekten uyuyamamış, donarak uyanmıştım. tabii ki bir daha yapmayacağıma karar vermem uzun sürmemişti. yaptım, hala yapıyorum, enteresan bir bağımlılık oldu.

Five dollar shake için 16 yaşında "kültürü öğrenicem anne ben kral edward olucam" diye başlamış haftalarca sürmüş ve hayatı öğretmiş olandır.

Doğum tarihimden 9 ay 10 gün öncesi.

bundan birkaç sene önce okulumun bir projeye katılması ve benim de şans eseri bu projeye dahil olmam sayesinde 10 günümü yurt dışında geçirdim. İlk fırsatta kendimi tekrar yurdun dışına atmak için sabırsızlanıyorum. Lanet olsun size örgün eğitim formaliteleri!

ilkler bir baskadir, ailemle kucucukken turkiye' ye gelisimizdi.

senelerden 1991 senesi. ilk yolculuğuma o zaman çıktım. başarılıydım 1. geldim ve bugüne kadar o yol senin bu yol senin barnak kaldırıyorum.

bir eylül ayında iğneada kampı. yaz sıcağıdır deyip ona göre davranmak ve geceleri üşümemek için koşmak demektir benim ilk hikayem.