seyahatten sonraki ilk gün

Sıkıcı şehir ve insanlardan nefret ediyorum keşke geriye dönsek!

tüm bunları gerçekten yaşadım mı diye düşünüp durulan günlerin başlangıcı, bir nevi iç hesaplaşma, bir daha ne zaman gidiyoruz?

kendi kabuğuna çekilmenin, yeni yerler keşfetmenin ve yolun verdiği heyecanla çok enerjik olur insan. ama olur da döndüğün gibi yapılacak işin varsa vay haline nereden nereye kavramı suratına suratına vurur, o insanın enerjisini biraz sömüren bir durumdur.

bok gibi geçer.

en boktan günür.

Muhtemelen anıların sürekli rahatsız ettiği bir gündür. Ama korkulacak bir durum değildir. Zaman geçtikçe alışılır ve rutine bağlanır.

rutine ayak uyduramama, yolu özleme ve yeni rota belirleme ile geçer.

kalın bir roman yahut kaliteli bir film bitirdikten sonra düşülen boşluğa benzer

seyahat süresince yaşanan anıların teaserının kafada sürekli döndüğü gündür. sonra günden güne azalır

seyahatten sonraki ilk gun tuhaf bir boslukta hissedilen gundur.