napoli tren istasyonu

amalfi sahilleri dönüşünde güzelim deniz manzaralı daracık yollar ve müthiş italyan trafiği sayesinde salerno-roma otobüsünü kaçırmış olmam ve tek çare trenle napoli’ye geçmek sebebiyle tanıştığım yeryüzündeki cehennem eğitim yerlerinden birisidir.

gündüz vakti nasıldır bilmem ama gece istasyonda tuvalet kapanıyor açık olsa dahi 1 euroydu ücret. yakında mcdonald’s var mantıklı ama orası da pislikten geçilmiyor.

istasyonun etrafı cidden tehlikeli, italyan bulmak dahi zor. polisin gelip insanları başka güvenli bir yere toplaması dahi bir hayli ironik güvenlik açısından.

neredeyse bir yıl olacak ama hala kıçımda o demir bankların soğuğunu ve sızısını hissediyorum.

(bkz: killing me softly)
hemen yanında bulunan garibaldi meydanı ile beraber napoli deki en ürkütücü yerlerden biridir. Fakat son gidişimde gördüm ki turizm sayesinde her yanını otel ve bnb ler sarmış. saat kaç olursa olsun etrafta valizlerle gezinen turistler vardı. ama yine de ben olsam özellikle gece vakti çok etrafta gezinmezdim. bu arada dipnot olsun. başta italya da olmak üzere hemen hemen tüm avrupa kentlerinin şehir merkezlerindeki tren istasyonları ürkütücü.