ilk öpücük
özel ve güzel olmasını istediğim için 22 yaşına kadar beklediğim olaydır. olacaksa hayatıma girecek olan tek erkekle olsun ya da hiç olmasın kafasıyla bekleyip durmuştum. hatta geçen sene aşık olduğum kişiyle bile öpüşmedim. sonu ne mi oldu? hüsran! çoğunlukla tükürük alışverişi gözüyle baktığım öpüşme eylemi ciddi manada bir tükürük alışverişine döndü. "sen misin ilk öpücüğü bekleten" diyerekten evren tokadını bastı suratıma geçtiğimiz haziran ayında. tek pişmanlığım serseri mayınımla öpüşmemiş olmaktır. zamanda geriye gidip 16 ağustos 2018'e dönemez miyiz ya? en azından aşık olduğum adamla öpüşmüş olurdum, karşılıksız bir aşk olsa da onla öpüşmeye değerdi. fakat geçen sene yaşamaktan korkan bir kızdım. şimdiyse hayata geç kalmış bir kızım. kendimi korkaklığımdan dolayı tebrik ediyorum. (bkz: kamp ateşinde aşık olmak)