fakirliğin hissedildiği anlar

/ 2
kendinizi en çulsuz, fakir ve çaresiz hissettiğimiz anlardır. temel ihtiyaçlar harici, size bir hikayeyle durumu daha iyi kavratayım.

bir motorsiklet mağazasındayım, eşya bakıyorum. böyle ceketler, kasklar. sonra köşede birşey gördüm. turuncu tonlarında, yanında çok tatlış gri. bir korumalı pantalondu kendisi. baktım, muhteşem gözüküyor. resmen gözüm kaldı. kredi kartı borcuma aldırmadan almak istedim. üstüme denedim, sanki benim için yapmışlar. rengi, koruması, herşeyi tam istediğim gibi. üstünde fiyat yazmıyor, kasaya götürdüm. kredi kartımı çıkardım, adamın fiyatı söylemesini bekliyorum. ve o kilit cümle duyuldu. 1730 tl dedi. kulağımda birden şu yankılandı.

kulağımda çınlayan eser

imana geldim sözlük. hmm o zaman benim limit yetersiz, ödeyip geleyim dedim. dünya üzerinde birdaha geçemeyeceğim bir cadde var efendim.
Ekmeğin fiyatını, taksi tarife göstergesi, bozuk para üstünü, lahmacun, tavuk döner ne bilim işte bunları iyi bilenler fakirdir. Bilmeyenlerde zengin...
türkiye’de her an her dakika iliklerimize kadar hissettiğimiz durum. ülkece fakiriz abi.

enflasyon olmuş 11.9 millet en basitinden ekmek alırken bile iki kere düşünüyor. Yoksulluk sınırı 5 bin 235 lira. kaçımızın evine giriyor bu para. çok şükür aç değiliz diyenler için ise açlık sınırı bin 610 lira. bu rakamlar dört kişilik bir aile için. kalabalık aileleri siz düşünün artık.
arabaya lpg doldururken depo yu fulleyelim yerine 30 liralık doldur usta demektir.
dışarıdayken yemek yiyeceğim zaman fiyat karşılaştırmasını ince eleyip sık dokuduğumda fakir olduğumu hissediyorum
Valiliğin "yarın okullar tatil" duyurusu yaptığı an üzülmektir. ücretli öğretmensindir, o günün ücreti komple kesilecektir...
Şehirde tür atıldığında ihtiyaç sahibi insanları görüyor ve yardım edemiyorsun ya iste o da bir fakirlik.
/ 2