anne ve babanın cahil olduğunun anlaşıldığı an

anne ve babaların gereksiz yere aşağılandığını düşündüğüm başlık türü. kuşak farklarını cahilliğe vurmak hoş birşey olarak görülmemiştir hiçbir zaman gözüme. dünyada yaşamış en zeki adamlardan biri olan newton, yaşlılığı şu çağa denk gelseydi, cahil statüsünde olurdu herhalde. neyse.

Edit: newtonu tanıyanların yazdığı yazılardan, yazdığı şeyi bulamayan, yazmaya üşenen, asosyal, kendi içerisinde yaşayan bir insan olduğunu biliyoruz. Yukarıdaki tanıma göre cahil oluyor. Kendini sosyal yönde geliştirmek istemediği bütün Newton okuyanlar için bilinen bir durumdur.

paketin açılması gereken yerinden açmayıp abuk subuk yerlerden kanırtmaya çalışmalarını, çamaşır makinesine daha iyi yıkar diye 1 tas deterjan koymalarını geçtim de, 2018 yazında yüksek lisanstan mezun olmuştum, yaşımız da kemâle erdiğinden eşten dosttan, konu komşudan kız bakmaya başlamışlar. bizim oğlan “yüksek okul” bitirdi falan diyerek kız aramışlar. yüksek okul ne?!?!.. liseden hallice bir yer. ulan ne kızlar kaçırdım sizin yüzünüzden!..

not: tok kapı sesli golf sahibi, doktora öğrencisi (kız bulamayınca phd rulazz), özel sektör kölesi ve bekarım. kedi, şarap ve kitap severim. ilgilenenler yeşillendirin anacığımm..

edit: imlâ

birine cahil demen için elinde daha sağlam argümanlar olması gerekir bence...
verdiğin telefon melodisi örneğine bakılırsa hepimiz üşengeç ve aciz olabiliyoruz çoğu zaman.
özetle: her yaşta eğitim şart!

yok canım! o anne babanın değil, evladın cehaletidir. yaşa vursan tecrübe konuşur be kardeşim. hiç kimse aynı dili konuşamıyor diye cahil diyemez kimseye.

açtığım başlığın altına yazmak adetim değildir, ekşisözlük’te de. ancak newton çağımıza kadar yaşamış olsaydı, onun olduğu yerde sayacağını, kendini geliştirmeyeceğini düşünmek de nasıl bir cahillik o da ayrı bir konu.

bizim anne ve babalarımızın sorunu unumu eledim duvara astım, benden geçti zihniyetidir. örnek vermem gerekirse peder bey türkiye’nin en iyi bankasından ikinci müdür olarak 2004 yılında emekli oldu. evde akşama kadar cep telefonuyla oynar ama daha telefonunun melodisini dahi değiştirmeyi bilmez. nasıl değiştirileceğini merak bile etmez. çevremde yaşıtlarımın anne ve babasına baktığımda da aynı şeyi görüyorum. hatta emekli öğretmen vs olanlarında da. koskoca bir rasyonaliteyi duygusallığınızla örtmeye, gözden kaçırmaya çalışmayın diyerek şu sözü ortaya bırakıyorum;

“21.yüzyıl cahilleri, okuma yazma bilmeyenler değil, yanlış öğrendiklerini unutamayan, yeniden öğrenmeye, değişime ve dönüşüme açık olmayanlar olacaktır!..." ( Alvin Tofler )