ankara'yı özlemek

/ 3
Bir İzmir hatta İstanbul değil evet ankarayı özlemek ilginçtir sözlük. Belki de ilk otostopumu oradan, eskişehir botaş yolundan çekmiş, ilk decathlon alışverişimi ordan yapmış olmamdan dolayı. Sabahın köründe soğukta, kızılayda hızlı adımlarla otobüse yetişmeler, anıtkabir etrafında kalender dolaşmalar, kuğulu, tunalı caddesi yolu, dikmen yokuşlarında kaybolmalar, aşti ve iğrenç kalabalığı, Çukurambardaki anlamsız gökdelenler, gece bilkent yolunda okuldan eve dönerken sağ tarafımda kalan rengarenk şehir manzarası... Veya sadece anılar. Karşılaşılan insanlar ve yaşanan olaylar bana bunları yazdıran belki de. Bilemiyorum sözlük. Bir insan ankarayı neden özler?
Aradığınız özleme şu anda ulaşılamıyor, lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.

Tabiki yaşanmışlık çok önemli, bu yüzden zaten mümkün değil Ankara'yı özlemem. Özlenecek hatıram yok, birinin de bilemiyorum, çok zor bence olması.
an itibariyle yaşadığım şey. o kadar çok özlüyorum ki seni ankara, anlatamam. herkes sana soğuk şehir diyor ama ben senin içindeki sıcaklığı sevdim bir kere.
Var böyle bir şey. Niye olduğunu anlayamıyorsun garip geliyor ama özlüyorsun.
istanbul'a ilk geldiğimde yaşadığım şey. nispeten daha temiz ve kuru havasını, insanlarını, her yerin her yere yakın oluşunu özlemiştim.
Sadece ankaralıların yaptığını düşündüğüm eylemdir
Özlenen tek güzel yanı gece soğukluğu. Ağustos’un ortasında polar giydirir
Kaçarak uzaklaştığım, ayaklarım götüme vura vura döndüğüm şehir. Aşık olunası.
Ciğerimi sızlatan, burnumun direğini kıran acıların acısı.
/ 3