#tüm eg0master entry'leri
Bi insan herşeyi kaybedebilir mi? Ama elindeki herşeyi. Sevdiği insanları umutları emekleri yaşama isteğini. Ben kaybediyorum. Bi kısmını çoktan kaybettim zaten. Kalanları da yavaş yavaş gidiyor elimdem. Gücümü kaybediyorum. İçimdeki cıvıl cıvıl çoçuğu kaybediyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Hiç bir fikrim yok
Allahım tek değilmişim çok sevindim. Hani bide şu şeycikler var. " ya gel Kanka navigasyon benden sorulur" diyip saatlerce yürümek otobanlara çıkmak ama yolunu bulamamak. Ha işte o (bkz: tip) benim. Anlamıyor ki abi ya hata bende mi telefonda mı haritada mı? (bkz: suçluyu bul)
Sigaraya ilk başladığımda içtiğim sigaraydı. Sonra sırasıyla (bkz: chesterfield) (bkz: kent) ara sıra (bkz: monte carlo) ve adını bile hatırlamadığım sigaraların sonra kaybettiğim birine kavuşmuş gibi tekrar marlboroma döndüm. (bkz: yerim seni marlboro)
(bkz: göğe bakma durağı)
İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım
Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım
Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmiyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat.
Bu şiiri ne kadar popüler ne kadar değil ilgilenemiyorum. Şarkılarda da şiirlerde de bende duygu uyandırmışsa bitmiştir abi. Bayılıyorum bu şiirine
(bkz: selam olsun üstada)
İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım
Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım
Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmiyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat.
Bu şiiri ne kadar popüler ne kadar değil ilgilenemiyorum. Şarkılarda da şiirlerde de bende duygu uyandırmışsa bitmiştir abi. Bayılıyorum bu şiirine
(bkz: selam olsun üstada)
Hiç unutmam lisedeyken bir arkadaşımın babası polisti. Arkadaşıma biber gazı vermişti. Kızlarda bunu birbirine gösterecek yaa tabiki en iyi ortam (bkz: kızlar tuvaleti) elden ele dolanırken başka bir arkadaşım sıkmıştı bunu. Hepimizin gözleri koridordan geçenlerin gözcükleri. Pert olmuştuk yaa
"Ankara’ya geldiğimden sonraki mücadele yaşamımızda, özgürlük ve bağımsızlık âşığı kahraman Ankaralıların gösterdikleri sevgi bağlılığını ve yardımları, her zaman gönül borcuyla anarım."
(bkz: mustafa kemal atatürk )
(bkz: mustafa kemal atatürk )
Ah şu yalnızlık kemik gibi, ne yana dönsem batar..
(bkz: cahit zarifoğlu )
(bkz: cahit zarifoğlu )