#tüm alektamovik entry'leri

en önemlisi güvenlik arkadaşlar. unutmayın başınıza gelebilecek olumsuz bir olay, sizi bu aylak yaşamdan soğutabilir.

gideceğiniz yer , gözlerden uzakta ise , muhakkak bir yakınınıza detaylı bir konum bilgisi verin. bazen olur telefon çekmez falan bu gibi durumlarda ise , mutlaka jandarmaya kalacağınız yerin bilgisini verin. iki ayaklı hayvanlar her yerde . unutmayın önlem almak keyifli bir kampın olmazsa olmazıdır.

kamp süreniz önemli. yanınıza alacağınız (yiyecek, içecek, kişisel temizlik eşyaları vb) gibi şeyleri bu süreye göre planlayın. aracınız var ise fazla fazla almaktan çekinmeyin. aksi halde daha titiz davranmalısınız bel fıtığı olmamak için.

ateş yakmadan önce ateş çukuru oluşturun. bu hem daha düzenli olmanızı sağlayacak aynı zamanda yangınlara karşı ciddi bir önlem olacaktır.

bilmediğiniz bitkileri yemeyin. sizde ne gibi bir etki yaratacağını hayal bile edemeyebilirsiniz.

eğer alkol alacaksanız, grupta birisi mutlaka daha az içsin. ayık kafalı birisine ihtiyaç duyulabilir.

doğa bile olsanız temizlik çok önemli. sıçtığınız yere dikkat edin.

ve son olarak. çöplerinizi bırakmayın. sizden sonra oraya gelen kişi o bıraktığınız çöpleri götünüze sokmak isteyecektir. arkanızdan sövdürmeyin.

hadi iyi kamplar.
kışın üzerine mat atmadan kullanmayın. içinde ki hava soğuyup götünüzü dondurabilir.
hele ki askerdeyseniz, düğümlenir tükürüğünüz boğazınızda yutkunamazsınız...

askerliği siirtte yaptım. o zamanlar baya bi terör olayları falan var hergün haber alıyoruz kışladan dışarı rütbeli hariç çıkabilen yok, resmen hapis hayatı. neyse ramazan bayramı geldi komutan falan yok ense yapıyorum koğuşta. telefon çaldı baktım babam arıyor, "oğlum nizamiyedeyim " dedi. mal gibi kaldım. ailemden çevremden birinin beni ziyarete geleceğine ihtimal vermiyorum türkiye'nin bir ucundayım ve terör bölgesi. idrak edemedim ama inanılmaz heyecanladım. sonra koşmaya başladım, çok hızlı koştum arası 5 km vardır, durmadan koştum. babamı gördüm sarıldık ikimizde ağladık. gözyaşlarını görmedim ama damlaları omzumu ıslatmıştı.
hiç unutmam.
kırıkkale'den ankara yönüneydi. çok eski bir araba durmuştu, dökülüyor arabanın heryeri. bindik neyse. lan bir baktım bagajda tavuklar, civcivler falan zaten pis kokuyor. böcek namına da ne ararsan var. neyse ki sağ salim geldik ama bitlenmem cabası oldu.