içtiğim en güzel göbek rakıdır. ilk defa sarhoş olmadan ve midem bulanmadan bir rakı masasından kalktım.

duman'ın 11 yıl sonra çıkardığı güzellik. bu gece bana eşlik ediyor. bknz

yorgun oldugum icin bir acıklama yazamicam suan

benim dünyada en ihtiyaç duyduğum kişidir bu adam.. foşur foşur yıkasın şöyle her yeri silsin süpürsün Dyson bir temizlik- insan robotu çıkaracaksa feyzalacağı adam cem özkök olmalıdır

burada da her yere balkabağı konulsun. her yer hayalet kostümü giymiş insanlarla dolsun istiyorum. en eğlenceli bayramları kaptırmısız arkadas. kostüm ara her yerde aynı kostüm. derdini şaapalım demeyin çözüm bulun

şimdi şöyle, iskoç viskisi denince olayın derin bir tarihi var; 1400’lerden bu yana adamlar bu işi yapıyor. üretim süreçlerinde meşe fıçılarla yıllandırma ve suyun saf kalitesi gibi detaylar var ki, tadı da tam olarak buradan geliyor. iskoçya'nın havası, suyu, toprağı bu viskilerin karakterini oluşturuyor. farklı bölgelerden çıkanlar da birbirinden epey farklı; highland meyvemsi tatlar verirken, islay bölgesinden çıkanlar isli ve biraz daha tok bir tat sunuyor. hangi markalar mı? glenfiddich, macallan, lagavulin... tadına bakınca “ha işte bu!” diyorsunuz. çünkü bu viski, yılların emeği, sabrı ve ustalığı.

1 ay öncesine kadar ara ara aklıma düşen, sonrasında "olsun ya burası da vatan sonuçta, herşeyimiz burada" diyerek sürekli olarak arka plana attığım ve ertelediğim bir istek. son 1 ayda ise istekten ziyade zorunluluk hissediyorum. her sabah farklı bir olaya, farklı bir endişeye, farklı bir acıya uyanıyoruz. bu psikolojik olarak insanı çok yoran bir durum. geçinmeye mi çalışalım, güvenliğimizi mi sağlayalım, adaletin sağlanması için mücadele mi edelim? ne yapalım, hangi birini yapalım bilemiyoruz. zannediyorum ülkenin %80 i falan bu durumda şu anda. ben şahsen hayatımı sürdürmekte oldukça zorlanıyorum. sağlıklı, stabil bir psikolojide kalmakta zorlanıyorum. ruh halim sürekli inişli çıkışlı. insanın vatanından ayrılması zor elbette, evimiz burası, sevdiklerimiz burda, kültürümüz, temellerimiz burda. insanın toprağından ayrılıp bilmediği bambaşka bir kültüre, hele ki tek başına gitmesi çok zor. kültürü farklı, dili farklı, her ne koşulda olursa olsun o "gurbetçi" olma hali.. işte şu an öyle bir duruma geldik ki tüm bu zorlukları göze alıp arkamıza bile bakmadan huzura, güvenliğe, adalete koşasımız var.

Bedenime sahip olabilirsin ama ruhuma asla! (only bedene sahip olunabilen günümüz)
Parayla saadet olmaz evladım, bunu sakın unutma (öyle de güzel oluyor ki gel bak ınstagram akışıma)
Bu da mı gol değil hakim bey (fenerbahçeden bahsediyorsak geçerliliğini koruyor)
başka da aklıma gelmedi ama aradaki bu farktan kendime iyi malzeme çıkarırım

dünyanın en uzun 2. kanyonu. uşak'ta bulunan bu kanyonun uzunluğu 33 km. sadece ege ve akdeniz'i öne süren deniz turizminden kafamızı kaldırmamız şart. milyonlarca insanı aynı bölgelere yığıp doğayı talan etmek ve hizmet kalitesini düşürmek yerine alternatif seçenekler oluşturulmalı. turizmde kat etmemiz gereken çok yol var.

o kadar cok paket haşırtılı deneme videosu çekildi ki değişik bir olayı olmadığına yüzde yüz emin olduğum halde alıp yedim beğendim mi evet. çikolata ve bol fıstık neyin içine konulursa konulsun sevilecek sonuçta. kadayıf çıtırtı katmış bi. farklı ve vaoww denecek bir lezzet değil.