para yerine redbull kullanarak gezilen yarışma. bir zamanlar kurallar şunlardı;
para, kredi kartı, bankamatik kartı vs. yok.
cep telefonu yasak, uçuş kullanılmayacak
önceden ulaşım organizasyonu yapmak yok
diğer takımlara sabotaj yok.
ziyaret ettiğiniz her ülkenin yasal sınırlandırmaları içerisinde davranmak zorundasınız. eğer emin değilseniz, merkez ile iletişime geçip netleştirin.
her takım en az 6 checkpoint’i ziyaret etmek zorundadır.
eğer bir takım bu kurallardan herhangi birine uymazsa, diskalifiye edilir. ilgili takım eve güvenli dönüşünden kendisi sorumlu olur.
para, kredi kartı, bankamatik kartı vs. yok.
cep telefonu yasak, uçuş kullanılmayacak
önceden ulaşım organizasyonu yapmak yok
diğer takımlara sabotaj yok.
ziyaret ettiğiniz her ülkenin yasal sınırlandırmaları içerisinde davranmak zorundasınız. eğer emin değilseniz, merkez ile iletişime geçip netleştirin.
her takım en az 6 checkpoint’i ziyaret etmek zorundadır.
eğer bir takım bu kurallardan herhangi birine uymazsa, diskalifiye edilir. ilgili takım eve güvenli dönüşünden kendisi sorumlu olur.
1. öğretmen yetiştiren fakültelerin işlevselsizliği
2. yapılan stajların sözde staj olması
3. öğretim programlarının işlevselsizliği
4. ders kitaplarının işlevselsizliği
5. öğretmen kılavuz kitabı saçmalığı
6. '' benim çocuğum ..... '' ile başlayan sonu gelmeyen cümleleri kuran ebeveynler.
diye uzayıp gidebilecek sorunlar.
ayrıca yeni mezun olan ve göreve yeni başlayan şahsım için yüzüme tokat gibi çarpan sorunlardır da.
ilk gün heyecanla tin tin tin sınıfa girdim tanışma, oyunlar derken günü bitirdik. 2. gün, 3. gün derken bir baktım cuma günü olmuş ve ben sınıf defteri denen şeyi tamamen unutmuşum. teeee yıllar önce sınıf defterini bununla doldururum dediğim meşhur kalemimi çıkardım ve açtım ve defteri. önce biraz birbirimize baktık, sonra biraz daha, biraz daha... lan? ben sınıf defteri doldurmayı bilmiyorum ki.halbuki stajda yaptım. yaptım değil mi? orada her şeyi öğrenmiş olmam lazımdı değil mi? diyerek ilk bomba patladı
öğretmenler odasına gidiyorum. yeniyim daha, konuşmaktan ziyade dinliyorum... allahım o da ne? bütün zümrelerim, anlaşmışlar gibi, aynı sayfada haftayı kapatmış. ama nasıl olur? hani her çocuk özeldi? hani sınıflarımız homojen değildi? hani öğretim programlarının esnekliği?
sorunu hala kendimde arayıp dururken ikinci haftaya giriyoruz. demokrasi dediğimiz değerli kavramı anlatacağım kuzucuklarıma ama nasıl? kılavuz kitabım var çok şükür... açmaz olaydım. demokrasi, demokratik çözümler,uygulamalar tüm bunları anlatmak için bana önerilen süre bir ders saati. bu bir ders saatinde ders kitabındaki soruları cevaplayıp, çalışma kitabındaki etkinleri yapıp, okulumuzdaki demokratik uygulamalardan birinin resmini çizeceğiz. ha bir de fakültede öğrendiğim öğretim tekniklerini de uygulamam lazım...
neyse diyip meslek aşkı ile başlıyorum bir sonraki haftaya. veliler haftalar geçmesine rağmen çocuklarını her gün sınıfın içine kadar getirip, sırasına oturtmaya kararlı. başa çıkamıyorum. ama bugün bir farklılık var. velim sinirli. yanına gidip konuşacağım ama ben gitmeden başlıyor kükremeye '' benim çocuğum.............'' , '' benim çocuğuma kimse .............. '' o cümle kurdukça ben sakinliğimi korumak için inanılmaz bir savaş veriyorum. velim diğer bir öğrencimin yanına gidip '' bir daha benim çocuğumla alay edersen seninle görüşürüz'' diyerek kulağını çekiyor. '' sizin bu sınıfta bir evladınız varsa benim yirmi beş evladım var, dokundurmaaamm !!! '' diyerek sinirle,en sert çıkışımı yapıp kadını sınıftan çıkartıyorum.
hala şokunu atlamadığım ve beş haftada yaşadığım sorunlar. gelecek günlerde ideallerimi kaybetmekten korkuyorum sözlük.
2. yapılan stajların sözde staj olması
3. öğretim programlarının işlevselsizliği
4. ders kitaplarının işlevselsizliği
5. öğretmen kılavuz kitabı saçmalığı
6. '' benim çocuğum ..... '' ile başlayan sonu gelmeyen cümleleri kuran ebeveynler.
diye uzayıp gidebilecek sorunlar.
ayrıca yeni mezun olan ve göreve yeni başlayan şahsım için yüzüme tokat gibi çarpan sorunlardır da.
ilk gün heyecanla tin tin tin sınıfa girdim tanışma, oyunlar derken günü bitirdik. 2. gün, 3. gün derken bir baktım cuma günü olmuş ve ben sınıf defteri denen şeyi tamamen unutmuşum. teeee yıllar önce sınıf defterini bununla doldururum dediğim meşhur kalemimi çıkardım ve açtım ve defteri. önce biraz birbirimize baktık, sonra biraz daha, biraz daha... lan? ben sınıf defteri doldurmayı bilmiyorum ki.halbuki stajda yaptım. yaptım değil mi? orada her şeyi öğrenmiş olmam lazımdı değil mi? diyerek ilk bomba patladı
öğretmenler odasına gidiyorum. yeniyim daha, konuşmaktan ziyade dinliyorum... allahım o da ne? bütün zümrelerim, anlaşmışlar gibi, aynı sayfada haftayı kapatmış. ama nasıl olur? hani her çocuk özeldi? hani sınıflarımız homojen değildi? hani öğretim programlarının esnekliği?
sorunu hala kendimde arayıp dururken ikinci haftaya giriyoruz. demokrasi dediğimiz değerli kavramı anlatacağım kuzucuklarıma ama nasıl? kılavuz kitabım var çok şükür... açmaz olaydım. demokrasi, demokratik çözümler,uygulamalar tüm bunları anlatmak için bana önerilen süre bir ders saati. bu bir ders saatinde ders kitabındaki soruları cevaplayıp, çalışma kitabındaki etkinleri yapıp, okulumuzdaki demokratik uygulamalardan birinin resmini çizeceğiz. ha bir de fakültede öğrendiğim öğretim tekniklerini de uygulamam lazım...
neyse diyip meslek aşkı ile başlıyorum bir sonraki haftaya. veliler haftalar geçmesine rağmen çocuklarını her gün sınıfın içine kadar getirip, sırasına oturtmaya kararlı. başa çıkamıyorum. ama bugün bir farklılık var. velim sinirli. yanına gidip konuşacağım ama ben gitmeden başlıyor kükremeye '' benim çocuğum.............'' , '' benim çocuğuma kimse .............. '' o cümle kurdukça ben sakinliğimi korumak için inanılmaz bir savaş veriyorum. velim diğer bir öğrencimin yanına gidip '' bir daha benim çocuğumla alay edersen seninle görüşürüz'' diyerek kulağını çekiyor. '' sizin bu sınıfta bir evladınız varsa benim yirmi beş evladım var, dokundurmaaamm !!! '' diyerek sinirle,en sert çıkışımı yapıp kadını sınıftan çıkartıyorum.
hala şokunu atlamadığım ve beş haftada yaşadığım sorunlar. gelecek günlerde ideallerimi kaybetmekten korkuyorum sözlük.
gün içinde yapacağı bir açılışta açıklayacağı düşünülüyor. olası bir ters hareket ile istifa etmiyorum da diyebilir. o zaman yer yerinden oynayacaktır.
dünyanın çoğu yerinden bağımsız tv, sosyal medya gibi popüler hayatın yoğun olması olabilir. hatta çoğu oyunun birden popüler olmasının sebebi de bu bence.
hastalık derecesinde takip ettiğim belgesel serisi. bu serinin amacı, uçak kazalarının nedenlerini inceleyip millete göstermektir. bu belgelsel bize gösteriyor ki uçak kazalarının %99'u insan hatası yüzünden oluyor. bunun ne büyük örneği;
(bkz: 14 ağustos 2005 atina uçak kazası)
(bkz: 14 ağustos 2005 atina uçak kazası)
havacılık tarihinin en acıklı kazalarından biri. şöyle oluyor ki,
uçağın yerdeki kontrolleri yapılırken, hava basıncını ayarlayan sistemin manuel ayarlardaki testi yapıldıktan sonra ayarlar otomatiğe çevrilmemiştir. uçak yükseklik kazanır kazanmaz, hava basıncı düştüğü için oksijen maskeleri açılmış ancak pilotların haberi olmamıştır.
hosteslerin hala emniyet kemerlerinin takılı olduğundan hareket etmemiş pilotlarla iletişime geçmemişlerdir. onca farklı alarma rağmen pilotlar asıl hatayı bir türlü anlayamamışlardır.
kısa süre sonra oksijen azlığından pilotlar dahil herkes bayılmış, duruma müdahale etmeye çalışan önceden de dalgıçlık tecrübesi olan hostes çok geç kalmıştır.
telsiz çağrısına cevap vermeyen pilotlara yunan hava kuvvetleri 2 adet f16 göndermiştir, olası bi terörist saldırı şüphesi ile. pilotlar bir bakıyor ki pilot kabinindeki pilotlar baygın, son anda bir kabin memuru görünüyor ama o da bayılıyor daha sonra. kısa bir süre sonra da uçağın yakıtı bittiği için yere çakılıyor.
uçağın yerdeki kontrolleri yapılırken, hava basıncını ayarlayan sistemin manuel ayarlardaki testi yapıldıktan sonra ayarlar otomatiğe çevrilmemiştir. uçak yükseklik kazanır kazanmaz, hava basıncı düştüğü için oksijen maskeleri açılmış ancak pilotların haberi olmamıştır.
hosteslerin hala emniyet kemerlerinin takılı olduğundan hareket etmemiş pilotlarla iletişime geçmemişlerdir. onca farklı alarma rağmen pilotlar asıl hatayı bir türlü anlayamamışlardır.
kısa süre sonra oksijen azlığından pilotlar dahil herkes bayılmış, duruma müdahale etmeye çalışan önceden de dalgıçlık tecrübesi olan hostes çok geç kalmıştır.
telsiz çağrısına cevap vermeyen pilotlara yunan hava kuvvetleri 2 adet f16 göndermiştir, olası bi terörist saldırı şüphesi ile. pilotlar bir bakıyor ki pilot kabinindeki pilotlar baygın, son anda bir kabin memuru görünüyor ama o da bayılıyor daha sonra. kısa bir süre sonra da uçağın yakıtı bittiği için yere çakılıyor.
21 yüzyıl dünya'sında uzay çağı tartışmaları yaşanırken, türkiye'deki skolastik yönetim anlayışının özgür halka uyguladığı kanunlardan biridir. türkiye denilen bu ülkede yaşayan insanların nüfusu 80 milyondur. bu nüfusun yaklaşık 25 milyonuna göre belirlenen kanunlar, yasaklar, kurallar diğer 55 milyon insana sorulmamaktadır. bu ülke de devlet halkın kazancından yaklaşık %55 oranında vergi alır. kadınların doğum şekline müdahale eder. yediği içtiği şeylere yasaklar koyabilmektedir. bu ülkede sözcükler (bkz: özgürlük) insanlar arasında ve yönetim arasında farklı anlamlar ifade etmektedir. yönetimin bu kadar katı ve otoriter olabilmesinin sebebi kendini destekleyen 25 milyon halkı silahlandırıp ülkeyi koruduğunu iddia etmesidir. kanun koyucular çeşitli algı sistemleri ile halkı baskı ve korku altında tutarak tıpkı bir hayvanat bahçesindeki görevlilerin hayvanlara davrandığı gibi insanları da kontrol altında tutmaya çalışmaktadır. bu ülkede daha çok şeyler var çok değişik ve ilginç bir ülke ileri ki zamanlarda filmlere belgesellere konu olacak şekilde dramlar, komediler, trajediler yaşanmaktadır.
şanlıurfa doğumlu ses sanatçısıdır. uğradığı silahlı saldırı sonucu müzik yapmayı bırakmıştır.
soğuk savaş'ın sona ermesinden sonra ortaya çıkan yeni uyuşturucu trafiğidir. bu trafik, dünya coğrafyasının sorunlu ve zayıf bölgelerinde kendine gelişme imkanı bulur. orta asya ülkeleri de 1991 yılından sonra yaşadıkları sorunlu geçiş dönemi, devlet geleneklerinin olmayışı, komşu oldukları afganistan'daki onyıllardır yaşanan savaş ortamının arttırdığı afyon üretiminin patlaması gibi nedenlerle giderek önce bu afyonun dünya pazarlarına açılış yolu, daha sonra da pazarı haline gelmiştir. bunun sonucunda, daha önce aynı süreci yaşayan diğer devletler gibi orta asya cumhuriyetleri de çeşitli güvenlik sorunları yaşamaya başlamıştır.
