yurt dışında yaşanan ilginç ve absürt anılar
2012 yılında ucuza gelsin diye yaptığım 29 saatlik polonya yolculuğum olabilir. varşova'ya bilet 600 liraydı ama ben 270 lira gibi bir ücrete gitmiştim o zaman. öğrenciyiz tabi zloty - tl kuru da 2.5 katı idi. aradaki fark 300 lira yani 800 zloty gibi bir para ki 1 hafta takılınırdı o parayla orada o zaman.
antalya'dan münster'e(almanya) 9 euro'ya uçak bileti bulmamla başladı her şey. ankara'da yaşadığım için ankara-antalya(otobüs), antalya-münster(uçak), münster-berlin(otobüs), berlin-poznan(tren), poznan-torun(tren) bu şekilde gitmiştim.
poznan tren istasyonuna vardığımda açlıktan bayılmak üzereydim. şansıma pazar gününe denk gelmişti ve polonya'da pazar günü olduğu için çoğu yer gibi kantor(döviz bürosu) diye geçen yerler de kapalıydı. tren istasyonundaki küçük işletme de euro kabul etmedi. bankta oturup trenimin gelmesini bekliyordum. o sırada önümde duran abur cubur otomatı gözüme takıldı ve o an aklıma demir 5 zloty'nin bizim 50 kuruş ile aynı şekilde ve büyüklükte olduğu geldi. çantamın küçük gözünde 4 tane buldum, şansımı denedim ve çalıştı. trene bindiğimde kompartmanda o keklerin, çikolataların, bisküvilerin nasıl tatlı geldiğini anlatamam. öyle bir yedim ki insanlar garip garip beni süzüyordu. yazık galiba bunun ülkesinde böyle şeyler yok diye düşünmüş olabilirler.
antalya'dan münster'e(almanya) 9 euro'ya uçak bileti bulmamla başladı her şey. ankara'da yaşadığım için ankara-antalya(otobüs), antalya-münster(uçak), münster-berlin(otobüs), berlin-poznan(tren), poznan-torun(tren) bu şekilde gitmiştim.
poznan tren istasyonuna vardığımda açlıktan bayılmak üzereydim. şansıma pazar gününe denk gelmişti ve polonya'da pazar günü olduğu için çoğu yer gibi kantor(döviz bürosu) diye geçen yerler de kapalıydı. tren istasyonundaki küçük işletme de euro kabul etmedi. bankta oturup trenimin gelmesini bekliyordum. o sırada önümde duran abur cubur otomatı gözüme takıldı ve o an aklıma demir 5 zloty'nin bizim 50 kuruş ile aynı şekilde ve büyüklükte olduğu geldi. çantamın küçük gözünde 4 tane buldum, şansımı denedim ve çalıştı. trene bindiğimde kompartmanda o keklerin, çikolataların, bisküvilerin nasıl tatlı geldiğini anlatamam. öyle bir yedim ki insanlar garip garip beni süzüyordu. yazık galiba bunun ülkesinde böyle şeyler yok diye düşünmüş olabilirler.