gezgin olarak hissedilen ilk anlar

kübadaydım. uzunca bir uçak yolculuğu sonrasında havanaya inmiş, hostelime yerleşmiş, şehirde biraz turlamış ve hostelime dönmüştüm. kübada internet yoktu. vardı ama ben henüz nasıl bağlanacağımı bilmiyordum. hostelde kimse yoktu. yalnız başımaydım ve kübanın agresif kültürü üzerime üzerime geliyordu. ingilizcem çat pattı ve ispanyolca sadece poder fiilini birkaç çekimli olarak kullanabiliyordum. hostelimde yatağıma kıvrılıp 10-15 dakika kadar ağlamıştım. zor bir gündü.
dipnot: gezgin olarak değil, ilk yurtdışı tecrübemde hissettiklerimdir.