tanımadığınız insanlarla sohbet etmek

yaşadığım şehrin ve yaptığım işin en sevdiğim yönlerinden biri. bir de seyahat etmenin. hiç tanımadığım ve belki de bir daha hiç karşılaşmayacağım onlarca insanla sohbet etmek, fikirlerini sormak, yol tarifi almak, belki kısaca hikayelerini dinlemek, biraz kendininkinden bahsetmek, iyi dileklerini almak, iyi dileklerini sunmak. hepsi bu kadar. çok da ilginç sohbetler olur çoğu zaman o kısacık diyaloğa sığanlar, tadından yenmez.

Pandemiyle geçen 1 yıl sonrası sık sık yaptığım eylem. İnsan özledik azizim insan.

Yeni bir bakış açısı ve deneyim katan eylemdir. Özellikle yolda veyahut kamptayken gerçekleştirdiğim iletişim.

Otostopta en çok hoşuma giden olaydır. Tanımadığımız insanın arabasına bineriz ve başlarlar dert yanmaya. İnsanların ağzı torba değil ki büzesin, çevrelerindeki insanlara anlatamadıkları dertlerini bize açıyorlar. Bizi bir daha nerede görecek sonuçta. Yeni hikayeler, yeni insanlar... Muhteşem bir kişisel gelişim diyebilirim. İnsanın ufku genişliyor...

Tanımadığımız insanlarla sohbet etmek diye başlık açmışlar. Ne sohbet etmesi biz arabalarına biniyoruz.

insanın morali bozukken yapmak istediği sohbet

Yüzyüzeyken boğucu internet üzerinden ise belirli dönemlerde rahatlatabilen durum.

bir çeşit ruh detoksu.

yorucu ve anlamsız gelen fazla derine inemediğin yüzeysel bir sohbet olur bu yüzden yeni insanlarla tanışmak bana hep yorucu gelmiştir kendini tanıtma ve günlük yüzeysel şeyler üstüne sohbet etmek durumunda oluyorsun bu yüzden ben genelde susarım karşı tarafı dinlerim ondan yeni bir seyler öğrenebilirsem ne ala

her gün tanımadığınız bir insanla konuşmak hafızayı zinde tutup bunamaya iyi geliyormuş. kaynak: yıllar önce bi aile dostumuzun buzdolabına tutturulan yazı.

bir insan, bir hayattır, bu nedenle hem keyifli hem kişisel kazanımı yüksek bir eylem olabilir. tabi bu da herkes ile yapılmaz. cahil insanlarla konuşup boşuna kendinize de acı çektirmeyin.