sıkıntı yok lafına sinir olmak

toplumdaki çoğu insanın kullandığı söz öbeğine fazlasıyla sinir oluyorum. evet kullanılması gereken yerler olabilir ama artık insanlar cümle kurmamak için bu sözü kullanıyor sanki.

1: kanka mutfaktan bi su verir misin hazır ayaktayken?
2: sıkıntı yoooooookkk
1: e yani? veriyor musun vermiyor musun?
2: (odasına gitti)

bir de tabi bu sözü her alanda artistlik yapmak için kullanan tipler var onları saymıyorum bile (bkz:yüksektansiyon)

garson: beyefendi istediğiniz karpuzdan bir gemiyle servis edilen anason aromasıyla süslenmiş ve gökkuşağı renkleriyle mekan aydınlatmalarımızdan tasarruf etmemizi sağlayan nargilenizi köz yetersizliğinden şu an yapamıyorum, başka bir arzunuz sizin ya da hanımefendinin?

adam: sıkıntı yoooooookkk

kız : aşkım ben bi filtre kahve alayım

adam: dur bebeğim ben halledeceğim sıkıntı yoook mekan bizim, kardeşim bizi biliyon daa hadi sıkıntı yook biliyon hallet;)

be kardeşim sorsana ne zaman hazır olur ne zaman gelebilir bu sözü kullanıp niye arafta bırakıyorsun toplumu


Bir zamanlar bunun -aynen- versiyonu vardı o da çekilmezdi ama yine de bi gideri vardı sonuçta karşıdan gelen bir fikire hemfikir olduğunu belirtiyordu.

sonuç olarak aynı fikirde olan yazarlar da var mı yoksa ben mi fazla kolay sinirleniyorum merak etmekteyim

yoksa da sıkıntı yooook

son 2 yılda çevremde popüler kültüre ve yavşaklığın dibine batmış kim varsa diline pelesenk olmuş laftır. sıralasam bu kişiliklerin hepsinin de benzer özellikleri var. kolpaçino tayfası diyorum ben bunlara.

örnek teşkil etmesi bakımından ortaya bir karikatür bırakıp çıkıyorum.

genç yaratmak