otostop anıları
eskişehir den bursa ya geçerken yaklaşık 1 saat sonunda bir araba durdu,bindik gidiyoruz.arabayı kullanan hasan adlı şahıs 30 küsür sene masörlük yaptığını,bu süre zarfında heteroluktan biseksüelliğe oradan da homoluğa geçtiğini,mutlu sonlu masajlar yaptığını,bu arada çoluk çocuğa karıştığını,asker arkadaşlarını elden geçirdiğini,arabasına aldığı otostopçuların homo çıkması için dua ettiğini ve kalacak yer bulamazsam onun evinde kalabileceğimi hatta ve hatta rahatlamam için bana birde 'mutlu sonlu masaj' yapabileceğinden bahsetti.şüphesiz en garip otostop hikayem buydu ve otostopta bindiğim ilk arabalardan biri olması diğer yolculuklarım için yanımda çakı taşımama sebep olmuştu.
fethiye’den kaş istikametine gitmek için bekliyoruz ama hava 40 derece terliklerimiz asfalta yapışıyor 10 dk 2 litre su içtiğimiz için suyumuz bitti kız arkadaşım fenalaştı ve gerçekten hiç bir araç durmuyor küfürler falan derken kırmızı doblo tarzı bir araç durcak gibi yaptı durmadı herkes bilir o durumu 3 dk küfür ettim gerçekten sonra bi baktım araba geri geri geldi çok tatlı bi çift tatillerini bitirip ankaraya dönceklermiş 20 km kadar birlikte gitcektik bize bira ısmarladılar falan yol ayrımın da keşke ankara’ya gitseydik çok iyilerdi derken araba geri geldi dediler ki tatili uzatmaya karar verdik bizi kaşa kadar götürdüler hala görüşüyorız yol güzel insanlarla dolu
mehmet ali nuroğlu ve eşinin otostopta bizi arabalarına almaları ve bizim adamın adını araçtan indikten sonra hatırlayışımız..
köpekleriyle çıktıkları yolda bizi araçlarına alan anne-kızla yaptığımız kısa yolculukta, köpeklerinin bizim kucağımızdan asla inmemesi
1 haftadır evli olan çiftin balayına denk gelip onlara anı bırakmak isteyişimiz ve “turkuaz interrail bilekliklerimizi” onlara hediye edişimiz (hemen ardından turkuaz bilekliklerin satışı durduruldu, daha da bulamadık)
köpekleriyle çıktıkları yolda bizi araçlarına alan anne-kızla yaptığımız kısa yolculukta, köpeklerinin bizim kucağımızdan asla inmemesi
1 haftadır evli olan çiftin balayına denk gelip onlara anı bırakmak isteyişimiz ve “turkuaz interrail bilekliklerimizi” onlara hediye edişimiz (hemen ardından turkuaz bilekliklerin satışı durduruldu, daha da bulamadık)
4 kişi İzmir taraflarına gidiyoruz eskişehir'den, bir abiyle bir abla durdu. Neyse iyi güzel bindik. Lan bir baktık bira şişeleri. Nasıl da canım çekti aç köpek gibi bakıyorum hava da 30 derece falan. Bunlar hem 100 le gidip hem de içiyorlar en sonda kadın benim bakış attığımı gördü biralara bana da verdi. İçe içe gittik aldsfasdflsadf
tiflis'te hostelde tanıştığım 2 almanla gecenin bir yarısı içmeye başladık. İlk başlarda gırgır şamata güzel gidiyordu. Sarhoş olmaya başladığımı hatırlıyorum gözlerim kayıyordu ve tamam daha da içip artık bokunu çıkarmayayım dediğimi de hatırlıyorum.
Sonrası işte çok ilginç çünkü hatırladığım tek şey hiçbir şey hatırlamadığım.
Gözümü açtığımda bozuk bir yolda, hoplaya zıplaya, hiç tanımadığım bir iranlının arabasında ermenistan'a gidiyordum. Ticaret için gelmiş tiflis'e. dönerken yol kenarında sırt çantama dayanmış ve sızmış halde beni görmüş. Bir şey oldu herhalde diye durmuş. Ne olduğunu sormuş bana ben de ermenistan'a gidiyorum otostop çekiyorum gibi şeyler söylemişim. Sarhoş olduğumu anlayınca ilk başta almak istememiş ama orada yolun kenarında bırakmak yerine yolda ayılınca bir yerde indiririm nasılsa diye almış arabasına.
Bir sonraki gün gerçekten de ermenistan'a gidecektim ama biraz erken davranmışım. Neyseki o kafayla bütün eşyalarımı eksiksiz toplamışım, parama ve pasaportuma sahip çıkmışım. En önemlisi iyi birine denk gelmişim. Beni erivan'a kadar götürdü. Hatta Ermenistan sınırında polisler vize için problem yaptığında 2 saat kadar beni bekledi. Sonuç olarak erivan'a sağ salim ulaştım.
Son olarak söylemek istediğim şey Yalnızken ve yoldayken sarhoş olmayın. bazen aklıma geldikçe acaba o gece ne oldu diye kendimi yiyip bitiririm. Belki hoş bir anı oldu benim için ama sonu çok kötü de bitmiş olabilirdi.
Sonrası işte çok ilginç çünkü hatırladığım tek şey hiçbir şey hatırlamadığım.
Gözümü açtığımda bozuk bir yolda, hoplaya zıplaya, hiç tanımadığım bir iranlının arabasında ermenistan'a gidiyordum. Ticaret için gelmiş tiflis'e. dönerken yol kenarında sırt çantama dayanmış ve sızmış halde beni görmüş. Bir şey oldu herhalde diye durmuş. Ne olduğunu sormuş bana ben de ermenistan'a gidiyorum otostop çekiyorum gibi şeyler söylemişim. Sarhoş olduğumu anlayınca ilk başta almak istememiş ama orada yolun kenarında bırakmak yerine yolda ayılınca bir yerde indiririm nasılsa diye almış arabasına.
Bir sonraki gün gerçekten de ermenistan'a gidecektim ama biraz erken davranmışım. Neyseki o kafayla bütün eşyalarımı eksiksiz toplamışım, parama ve pasaportuma sahip çıkmışım. En önemlisi iyi birine denk gelmişim. Beni erivan'a kadar götürdü. Hatta Ermenistan sınırında polisler vize için problem yaptığında 2 saat kadar beni bekledi. Sonuç olarak erivan'a sağ salim ulaştım.
Son olarak söylemek istediğim şey Yalnızken ve yoldayken sarhoş olmayın. bazen aklıma geldikçe acaba o gece ne oldu diye kendimi yiyip bitiririm. Belki hoş bir anı oldu benim için ama sonu çok kötü de bitmiş olabilirdi.