nerede o eski ramazanlar

Eskilerin yani geçmişte yaşamış insanların geçirdikleri güzel ramazan ayları için kullandıkları sözdür.

gün geçtikçe kötüleşen günlerde ‘ah eskiler’ diye sıkça duyduğumu söz kalıbı olmakla beraber, gerçekten de eskiyi arar hale gelinen çok fazla husus vardır.

Hiç anlam veremediğim sözdür.

Eskinin şimdiden ne farkı var ki?

Cevabını kimsenin tam anlamıyla veremediği klasikleşmiş sorulardan biridir.

Geçmişte yaşanılan ramazan aylarına duyulan özlemi içermektedir. Bu söylem her ne kadar klişe gelse de yaşın ilerlemesiyle katıldığım bir söylem olup her geçen ramazan ayı bir öncekini aratmaktadır. Tabi bunda malum şahıs ve onunla beraber cemaat, tarikat gibi oluşumların etkisi çok yüksektir.

Aslında insanların özlem duyduğu şey eski ramazanlar değil eski günler. 90'ların sonuna kadar diyebilirim insanların komşuluk, ahbaplık ilişkileri şimdiye göre çok daha samimi ve sıcak olduğundan o günleri yad ediyorlar. Ben 4 yıldır oturduğum apartmanda sadece karşı komşumu tanıyorum mesela fakat çocukken oturduğum apartmanda 8 dairenin biri hariç hepsi birbirleri ile ailecek görüşürdü. Şimdi insanlar birbirine selam vermiyor, ben de dahil hiçbirimiz başımızı telefondan kaldırmıyoruz. Muhabbet hazzı özleniyor kısaca, geri gelmeyecek şey kendileri, boşuna beklemeye gerek yok bence.

Eskiden de eski ramazanlar deniyorsa bu ramazan hangi ramazan.

Eskide kalmıştır

büyüklerimizide kaybettiğimizden artık eski ramazan hissiyatını almamamız gayet normal bir durumdur.

sadece ramazan ile sınırlı değil, nerede o eski günler diye anılması gereken durum. ama ramazan aylarının da atmosferi farklı olurdu. özellikle kış aylarında ise, tutan, tutmayan, inanan, inanmayan herkes bu vesile ile bir araya gelir, buluşur, akşamları uzun uzun oturmalar yapılırdı. pandemi ile birlikte en çok uzaklaştığımız konulardan biri oldu bu bir araya gelmeler.