istediğin şehirde yaşayamamak

Hayaller new york province hayatlar denizli province ne desem bilemedim zor şey ya

sakin yaşamı sevdiğim için İstanbul cehennem gibi gelir bazen. huzurun daha az insanda olduğuna inanırken bu şehirde toplu taşıma kullanmak insanı kendine getirir.

Arkadaşlarla beraber 19 ekim tarihinde başlayan Amsterdam yolculuğumuzu 24 Ekim tarihine noktalayıp Türkiye'ye (Ordu'ya) döndük. Bundan önce 2 defa daha Amsterdam'a gitmiş biri olarak şunu söyleyebilirim ki kendimi kesinlikle memleketime ait hissetmiyorum. Amsterdam'a gittiğimde kendimi sanki 40 yıldır orada yaşıyor gibi hissediyorum. İnsanlarının hayata bakış açıları, birbirlerine davranış biçimleri, yaşamlarını düşündükçe burada sanki sadece ömrümüzün kalan kısmını tamamlamak için yaşıyoruz hissine kapılıyorum. Ben Amsterdamda yaşamak istiyorum bunun içinde çalışmalarıma şu dakikadan itibaren başlamış bulunmaktayım.

Yaşamamalı zaten! Yaşamaya başladıktan bi' süre sonra cazibesini kaybedebiliyor sonra başka yerlere gönlün kayıyor. Bağlanmamalı bi' şehre. Her yerde ama hiçbi' yere ait olmamanın özgürlüğünde kaybolmalı insan...

İstediğin şehir de yaşayamamakı tadmadım ama istediğin dünya da yaşayamamak diyebiliriz bence alt başlık bu olmalı

(bkz: istediğin şehirde yaşamak)

İzmirde yaşayıp, ankarada okumak