istanbul'da yaşamak

/ 13
salzburgda tren yolculuğu yaparken ilk defa kendimi bir yere ait hissetmem münasebetiyle her an kafayı kırıp vazgeçebileceğim eylemdir
her ne kadar kalabalık, farklı insan yapısından oluşan bir şehir-metropol olsa da istanbul başka bir keyiftir. geçtiğimiz hafta günübirlik gidip geldim, kadıköy’de metrodan çıkıp deniz havasını çekip o güzel görüntüyü görmenin her şeyi geride bıraktığını düşünüyorum.
Çin işkencesinden farksız olay. Ben 4 ay bile dayanamadım.
hem güzel hem kötü, hem kalabalık hem yalnızlık, hem pahalı hem ucuz..
Kendisine yakin olan tekirdag, kirklareli, kocaeli, duzce gibi sehirlerde yasayip, turistik geziye, kültürel aktiviteye, alışverise varsa arkadaş akraba ziyaretine gidilmesini düşündüğüm sehir. 27 sene yaşadım ve yasadigim hic bir anda kendimi güvende hissetmedim. Her an kapkaca, tacize ugrayabilir, hic alakaniz olmayan bir olayin icine cekilebilirsiniz. Birkac semt dışında sehirde huzur bulamayacaginiz garanti. Insanlari hosgorusuz, aksi ve benciller. Keske bukadar kalabalik olmasaydı. Keske bukadar betonlastirilmasaydi. O zaman insan istanbulda huzur bulabilirdi belki kim bilir.
Neresinden tutsan elinde kalan durum bence, dayanma sürem en fazla 10 gün.
Sevmediğim için güzelliklerini de göremiyorum. Asla yaşanacak bir şehir gibi gelmiyor bana. Büyük konuşup orda yaşamam da dediğime göre kesin tükürdüğümü yalayacağım.
sırf beşiktaşın maçlarına rahatça gidebilmek için yaşamak istediğim şehir.
İstanbulda sadece 1 yılımı geçirdim ve en sevdiğim şehirdir sıkıntılarıyla güzellikleriyle çok güzelsin istanbul
/ 13