hiç görmediğiniz insanlarla gönül bağı kurmak

hiç görmediğiniz ama enerjisini een içten hissettiğiniz, sevgisi kalbinize dokunan insanlardır.

sevgi böyle bir şey işte, ne kadar becerebilirseniz sevmeyi o kadar yayılır enerjisi sonra etrafınızdaki insanları aşar, onların yakınlarına, sonra onların da yakınları derken derken şehirleri ülkeleri aşar.

duygular şelale, sımayli.

her şeyin yalnızca göz teması ile olmadığını, ama ses tonuyla ama yazdıklarıyla da hayatını eski güzel rayına oturtmayı başarabilen insanlardır, iyi ki de varlar o insanlar.

Gozden uzak olan gonulden de uzak olur. Bu yuzden sacma ve samimiyetsiz bulduğum durum.

bazen o kadar güzel bir histir ki, salak salak sırıtırsınız.

(bkz: mustafa kemal atatürk)

Ben hindistanli bir kıla yazismaya başladım. O hindistanda ben Litvanyadayim. Daha sonra yüz yüze konuşmaya başladık. Bir gönül bağı oluştu gibi.

Her bana couchluk yapan evden ayrılışımda düşündüğüm şey. Bana yazılan mektuplar, hediye edilen kitaplar vs...

bazen sanki kırk yıldır tanıyormuşum, yemişiz-içmişiz, dostmuşuz gibi gelir bazı insanlar. güzel histir...

Farklı bir his. Somut olarak enerjisiyle temas etmemiş olsanız dahi konuşmalarıyla, fikirleriyle bir şekilde bağ kurduğunuz insanlar. Yani fikirseldir yüksek oranda.*

Hoş bir şey. Belki de o insanların eksiklerini kafanızda tamamladığınız için daha Hoş.