gezginlerin utandığı anlar

Gece 23.45'te taksim metrosuna yetişebilmek için istiklal'de koşarken çantam gömleğime takılmış ve gömleğimin tüm düğmeleri çözülmüş.
Ben de o hâlde İstiklal'de koşmuştum.
Caddenin sonuna geldiğimde fark edip hemen kapatmıştım; ama ne kadar utandığımı anlatamam.

böyle işlek bir caddede 30 kiloluk sırt çantanla gezgin olmanın vermiş olduğu gazla kuul kuul gezerken bir anda ayağımın takılıp yere düşmem.elim ayağım titredi şu an.*

hangisini yazacağımı bilemediğim, kısaca bütün geçmişimden utandığımı söyleyebildiğim başlık.*

birinde arkadaşımla bucak-antalya otostop çekiyoruz sabah saatleri bizi alan abilerle muhabbete girdik demreliymiş bir ara seraya gidiyordum 2 tane turist kız otostopçu aldım çok pis kokuyorlardı falan dedikten sonra direkt siz okuyonuz mu demesi ve benim yanlış anlamam üzerine abi arkadaşı bilmem de ben sabah yıkandım demem üzerine baya bir gülüp beni utandırmışlardı sağolsunlar

Lisedeyken son sınıf öğrencileri karışık olarak voleybol oynuyorduk. Sonra top çamura gitti. Bende alayım derken lap diye çamura düşmüştüm ve bunlar olurken lisede aşık olduğum çocuk bize doğru geliyordu. Beni gördü çamura düşerken. Ayrıca çocuğun arkadaşına küfür etmiştim bana güldü diye. Zincirleme rezillikti gerçekten. Utançtan yerin dibine girmek istemiştim. Belki de bir aşk o an başlamadan bitti.

12 yaşımın ramazan bayramında şekeri fazla kaçırıp, kabız olup bir akrabamızın evinin tuvaletinde ıkınıp, ağlamaya başladığım ve tüm ev ahalisini başıma topladığım andır.
Ne rezalet ama...