gezgin olarak hissedilen ilk anlar

çocukken televizyonda captan cousteau'yu seyrettiğim an.

Bir dakika susmadan konusabilen benim bir manzaraya bakip saatlerce susabildigimi anladigim zamandi

uçaktan ilk indiğinde aldığın nefes ve suratta oluşan saçma gülümseme anı

Yollarda oldugumda "Napiyorum lan ben" diyip, eve adimimi attigim ilk andan itibaren yolun ozlemini cektigim zamanlar.

Güneşin daha doğmadığı saatlerde sırt çantamla birlikte apartmandan dışarı çıktığım o an.

Plan yapmadan bilmediğim yerlere gittiğim zaman.

gezilerimin parasını karşılayan bir şirkette çalışmaya karar verdiğim zaman.

sogutlucesme metrobus son duragi. ozgursundur iste.

1. Sınıfın ilk haftası kimseye haber vermeden mahalle maçına kaçtığım gün anlamıştım.

harita kullanmayı bıraktığım an