gezgin itiraf

Geziyle alakalı değil ama bir gezgin olarak itiraflarım aşağıdaki gibidir.

1-)Ömrüm boyunca nefret ettiğim prasayı kendim yaptığımda bayılarak yedim

Tüm prasalı bişiyler yapıp getiren ve ıyyy şeklinde geri çevirdiğim arkadaşlarımdan özürler diliyorum


2-) motosikletime artçı almıyorum çünkü bundan nefret ediyorum ve yanlış hareketler yüzünden kaza yapabilirim diye korkuyorum.

umarım ilk ve son itirafım olur. kendi ölümümü kurguladım sözlük. yaşamayı çok seviyorum ama her ölümlü gibi o gün gelecek ve denk getirebilirsem o günden 1 yıl önce falan ortadan kaybolup sahra çölünün gözden uzak bir yerine uzun bir yolculuk gerçekleştirip yolculuk süresince çeşitli uyuşturucu maddeleri deneyerek halüsinasyonlu patlamalı takılıp en son altın vuruşu yaparak varsa bir tanrı karşısına çıkmayı planlıyorum.

Gezginfestte son gün alkolu biraz fazla kaçırınca ,sanırım çadırın yana açılan yerine işedim( arpenaz 2+ olanlar bilir)

boşluk dolduranların çok olsun
(bkz: hayırlı işler)

1,5 yıl önce sadece ortak bir arkadaşımızın doğum gününde karşılaştık. gayet kaliteli bir sohbetten sonra bir daha görüşmedik. sadece instagram’da toplu fotoğrafta etiketlenince herkes birbirini eklemişti.

bir gece doktora tezimi yazdığım sırada bir mesaj aldım kendisinden. sinema, kitap, edebiyat konularında uzun uzun yazıştık. sonra bir 6-7 ay hiç bir konuşma olmadı aramızda.

1 haftadır tekrar konuşmaya başladık. onu görmeye gittim sadece yarım saat. sarıldık.. kokladım onu ve bizi birbirimize bıraktık.

evli.. biliyorum.. işten çıkıyor ve evine, eşine ve çocuğunun yanına gidiyor. ama birbirimizi deli gibi özlüyoruz.

bu hayatta bunu da tatmak varmış

edit: imla

Son dönemlerde bir arkadaşımın yüzüme çarptığı psikolojik sorunun bende olduğunun üç yoldır farkındayım aslında ve kabullenmeye çalışıyorum ama olmuyor.
Yaşadığım ortam ve bunlar birleşince iyice canım sıkılıyor. Çok ölesim var be sözlük.

Her otostop çektiğim insana mutlaka bir yalan söylüyorum alışkanlık yaptı

asla kaybolmam

Şu an 300. entryi mi girmek için buraya itiraf yazıyorum bu da itirafımdır.

bir martıyı ağlattın iste
bir çocuk garanti intihar eder artık

diyerek, bir gece ansızın evde puzzle yaparken ağladım. hemde hıçkıra hıçkıra. hiç bu kadar kendimi ağlak görmemiştim. resmen yıllardır göz yaşı biriktirmişim. acayip rahatladım. dolaptan biramı alıp, puzzle devam ettim. nalet gelsin çok büyük almışım.binlik.. yapamıyom