evlilik
Hiç akılda yokken,2 ayda karar verip,hiç bir gelenek gorenek engeline takilmadigim ,düğün yerini bile siz seçin biz katılırız deyip,öğrenci evi mminimalliginde guclerimizi birleştirip bir düzen kurup ,birbirimizi yormadan adim attigimiz bir yolculuktur.ustelik kendisi yozgatlidir.iki seneyi devirmek üzere olduğumuz şu günlerde ,"aha işte o sensin" cümlesinin hakikaten var olduğuna tekrar tekrar inanırım.
Bende adeta fobi olmuş durumdur.kardeşim evlendi ve o kadar teferruatlı ki uzaktan seyrederken yoruldum.hayatımın aşkı dediğim kişiyi kendimi evliliğe hazır hissetmediğim için kaybettim.26 yaşındayım ve hala düşünmüyorum.yerleşik hayata geçmeye hazır hissedersem, eşlik eden biri de olursa kıyarız bi nikah olur biter. Biter mi?Ailem, akrabalarım gözümün önüne geldi!O kadar düğünlere gittik, takı taktık.boşa mı gitsin? bıdı bıdı... ben böyle iyiyim.