çocukluğa dair en çok özlenen şey

daha az sorumluluk yaş ilerledikçe sorumluluk çok artıyor daha bu yaşımda bankalara borcum var motosiklet vergisi var kira var hayat bu kadar erken başlamamalıydı.

dertsizlik

sokakta taso oynamak, coca cola'nin verdigi parcalarla tirtil kolye-bilezik yapmak.

Basketbol sahasında tek başıma yaptığım çift pota basket maçı.

Mahallede benden 5-6 yaş büyük abilerle evin önündeki oazar alanında mahalle maçı yapmak. İyi de oynardım o zamanlar, yoksa onlarla oynayamazdım zaten. forvet oynatırlardı beni. Pek atamazdım ama gol attım mı dünyalar benim olurdu.

"sen, sık sık gülen gülerken de sevecen bir Akdeniz çizgisini sol yanına ağzının özenle iliştiren çocuk" dizeleri ile kendimi bütünleştirdiğim çocukluğuma dair en çok özlediğim şey büyüdüğümde elimden gitmiş olan her şey aslında.

"mavilik de çocukluk gibi unutulmayacak hiç."

Hiç bir şeyin pipinde olmaması

Okul bahçesinde tüm okulun toplanıp andımızı bağıra bağıra söylediği ânı çok özledigimi farkettim bugün. Keske çocuğum da bunu yaşasaydı.

Icine peynir koyulmus ekmek kola
Mahalle maci

her gece gelip bu başlıkta hüzünleniyorum.