arnavutluğun bağımsızlığı

Balkan orduları hızla ilerliyordu geçici rejimde bütün bölgeyi temsil etmiyordu.
Korkulan nokta; Yunanistan ve Sırbistan'ın işkombi nehrinde bölmesiydi.
Arnavutluk'u ilgilendiren en önemli kararlar Londra'da açılan büyükelçiler konseyinde verilmiştir.
Avusturya-Macaristan ve İtalya Arnavutluk Devletinin kurulması taraftarıydı. Rusya'da tam zıttı olarak
Sırbistan ve karadağın yanındaydı. İngiltere ve Almanya tarafsız kaldı.
Başta Osmanlı idaresinde fakat altı gücün himayesinde bir Arnavutluk'un kurulmasına karar verildi.
Daha sonra bu karar değiştirildi ve kongre bağımsızlığın gerekli olduğuna karar verdi.
Yetki hakkı olduğu iddia eden iki otorite vardı. Bunlar kemal rejimi ve uluslararası komisyondur.
Uluslararası komisyon giderek kontrolü eline almaya başladı.
Arnavutluk'ta akim yapılan büyük arazilerin yarısı malikanelere aitti. Köylülerin çoğu dindar
Müslümanlardı. Bu yüzden köylülere Osmanlıların onlara dediği Hristiyan güçlerin oyuncağı olmayı
kabullenmeyip isyan başlamıştır.
Köylü isyanı devam ediyordu. Örgüt programı merkezi yoktu. Sadece Osmanlı taraftarları ve yeni
siyasi örgütlenmeye karşı kişileri bir araya toplamıştı.
Saldırıların ana hedefi uluslararası komisyondu. Sonuç olarak hükümet konusunda nihai kararın 1.
dünya savaşında alınmasına karar verildi.
Bu bölgede bu dönemde iki düşünce vardı.
Osmanlıya hala gönülden bağlı bir devlet.
Uluslararası komisyonun oluşturduğu alman prensi Arnavutların başına geliyordu.